Guru Granth Sahib Ji

Guru Granth Sahib Ji to religijne pismo Sikhizmu, uważane przez Sikhów za ostatecznego, suwerennego i wiecznego żywego Guru podążającego za linią dziesięciu ludzkich Guru religii Sikhów.

Adi Granth, pierwsza wersja, została skompilowana przez piątego Sikh Guru, Guru Arjan.

Guru Gobind Singh, dziesiąty Sikh Guru, dodał jeden salok, dohra mahala 9 ang, 1429 i wszystkie 115 hymnów Guru Tegh Bahadur.

Ta druga interpretacja stała się znana jako Śri Guru Granth Sahib.

Tekst składa się z 1430 angs (stron) i 6000 shabadów (kompozycji liniowych), które są poetycko wyrenderowane i ustawione na rytmiczną starożytną północnoindyjską klasyczną formę muzyki.

Większość pisma dzieli się na trzydzieści jeden rag, przy czym każda raga Granth jest podzielona według długości i autora.

Hymny w pismach świętych są uporządkowane głównie przez ragi, w których są czytane. Guru Granth Sahib jest napisany w skrypcie Gurmukhi, w różnych językach, w tym Lahnda (Western Punjabi), Braj Bhasha, Khariboli, Sanskrit, Sindhi i Perski. Kopie w tych językach często mają ogólny tytuł Sant Bhasha.

Guru Granth Sahib został skomponowany przez siedmiu guru Sikhów:

Guru Nanak Dev,

Guru Angad Dev,

Guru Amar Das,

Guru Ram Das,

Guru Arjan Dev,

Guru Hargobind i

Guru Tegh Bahadur.

Guru Gobind Singh dodał 1 sloakh w mahali 9 Ang 1429. Zawiera również tradycje i nauki indyjskich świętych (świętych), takich jak

Ravidas,

Ramananda,

Kabir i

Namdev między innymi i dwóch muzułmańskich świętych sufich Bhagat Bhikan i Szejk Farid.

Wizja w Guru Granth Sahib dotyczy społeczeństwa opartego na boskiej sprawiedliwości bez jakiegokolwiek ucisku.