Hans Memling

Hans Memling był niemieckim malarzem należącym do flamandzkiej szkoły malarstwa. Urodził się około 1430 roku w Seligenstadt w Niemczech, a zmarł 11 sierpnia 1494 w Brugii w Belgii. Niewiele wiadomo o jego życiu, przypuszcza się jednak, że kształcił się w warsztacie w okolicach Renu lub w Kolonii. Udokumentowano, że przebywał w Brukseli w 1465 r. i w Brugii w 1466 r. W 1467 r. wstąpił do cechu malarzy w Brugii.

Memling był popularnym malarzem, który dzięki swojej sztuce zgromadził znaczną fortunę i został zarejestrowany jako mieszczanin. Otrzymywał zamówienia z innych krajów, takich jak Anglia i Hiszpania. W rzeczywistości był jednym z ulubionych malarzy królowej Izabeli I Kastylii. Należy wraz z Gerardem Davidem do grona malarzy, którzy zebrali tradycję flamandzką i powtórzyli formy poprzednie. Jego styl jest miękki i delikatny, z pięknymi figurami i wspaniałymi kolorami. W swoich obrazach wnosi germańską, zmysłową koncepcję ludzkiego piękna i wybitne tła krajobrazowe. Zwykle jest malarzem Dziewic z Dzieciątkiem w otoczeniu muzycznych aniołów. Zwykle są to dyptyki i tryptyki, w których na jednej tablicy znajduje się Matka Boska, a na drugiej darczyńcy. Jednak na przestrzeni wieków deski w wielu przypadkach uległy rozdzieleniu.

Niektóre z jego znaczących dzieł obejmują:

- **Sąd Ostateczny**: Jest przechowywany w Muzeum Narodowym w Gdańsku.

- **Tryptyk Pokłon Trzech Króli**: Jest przechowywany w Museo del Prado w Madrycie, Hiszpania.