History of Ancient Egypt

Starożytny Egipt był cywilizacją starożytnej Afryki Północnej

Starożytny Egipt był cywilizacją starożytnej Afryki Północnej, skupioną wzdłuż dolnego biegu Nilu, położoną na terenie dzisiejszego kraju Egipt. Cywilizacja starożytnego Egiptu podążała za prehistorycznym Egiptem i połączyła się około 3100 rpne (zgodnie z konwencjonalną chronologią egipską) wraz z politycznym zjednoczeniem Górnego i Dolnego Egiptu pod rządami Menesa (często utożsamianego z Narmerem). Historia starożytnego Egiptu przebiegała jako seria stabilnych królestw, oddzielonych okresami względnej niestabilności, znanymi jako okresy przejściowe: Stare Królestwo wczesnej epoki brązu, środkowe królestwo środkowej epoki brązu i nowe królestwo późnej epoki brązu .

Egipt osiągnął szczyt swojej potęgi w Nowym Królestwie, rządząc znaczną częścią Nubii i znaczną częścią Bliskiego Wschodu, po czym wszedł w okres powolnego upadku. W ciągu swojej historii Egipt został najechany lub podbity przez wiele obcych mocarstw, w tym Hyksosów, Libijczyków, Nubijczyków, Asyryjczyków, Persów Achemenidów i Macedończyków pod dowództwem Aleksandra Wielkiego. Greckie Królestwo Ptolemeuszy, utworzone w następstwie śmierci Aleksandra, rządziło Egiptem do 30 roku pne, kiedy to pod rządami Kleopatry padło pod panowanie Cesarstwa Rzymskiego i stało się rzymską prowincją.

Sukces cywilizacji starożytnego Egiptu wynikał częściowo z jej zdolności do przystosowania się do warunków rolniczych panujących w dolinie Nilu. Przewidywalne powodzie i kontrolowane nawadnianie żyznej doliny przyniosły nadwyżki plonów, które wspierały gęstszą populację oraz rozwój społeczny i kulturę. Mając wolne zasoby, administracja sponsorowała eksploatację minerałów w dolinie i okolicznych regionach pustynnych, wczesny rozwój niezależnego systemu pisma, organizację zbiorowych projektów budowlanych i rolniczych, handel z okolicznymi regionami oraz wojsko mające na celu zapewnienie egipskiej dominacji. Motywowaniem i organizowaniem tych działań była biurokracja elitarnych skrybów, przywódców religijnych i administratorów pod kontrolą faraona, który zapewniał współpracę i jedność narodu egipskiego w kontekście rozbudowanego systemu wierzeń religijnych.

Liczne osiągnięcia starożytnych Egipcjan obejmują techniki wydobywcze, geodezyjne i budowlane, które wspierały budowę monumentalnych piramid, świątyń i obelisków; system matematyki, praktyczny i skuteczny system medycyny, systemy irygacyjne i techniki produkcji rolnej, pierwsze znane łodzie z desek, egipska technologia fajansu i szkła, nowe formy literatury i najwcześniejszy znany traktat pokojowy zawarty z Hetytami. Starożytny Egipt pozostawił trwałe dziedzictwo. Jego sztuka i architektura były szeroko kopiowane, a jego antyki przenoszone do najdalszych zakątków świata. Jego monumentalne ruiny od wieków inspirowały wyobraźnię podróżników i pisarzy. Nowo odkryty szacunek Europejczyków i Egipcjan dla starożytności i wykopalisk we wczesnym okresie nowożytnym doprowadził do naukowych badań cywilizacji egipskiej i większego docenienia jej dziedzictwa kulturowego.

Uwaga:

Ta aplikacja jest rozwijana do celów edukacyjnych i badawczych.

Ta aplikacja jest objęta międzynarodową licencją Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0.

Ta aplikacja wykorzystuje materiał z artykułu w Wikipedii, który jest udostępniany na licencji Creative Commons Attribution 3.0 International.