History of Ancient Egypt

Starożytny Egipt był cywilizacją starożytnej Afryki Północnej, skupioną wzdłuż dolnego biegu Nilu, położoną na terenie dzisiejszego kraju Egipt. Cywilizacja starożytnego Egiptu podążała za prehistorycznym Egiptem i połączyła się około 3100 rpne (zgodnie z konwencjonalną chronologią egipską) wraz z politycznym zjednoczeniem Górnego i Dolnego Egiptu pod rządami Menesa (często utożsamianego z Narmerem). Historia starożytnego Egiptu przebiegała jako seria stabilnych królestw, oddzielonych okresami względnej niestabilności, znanymi jako okresy przejściowe: Stare Królestwo wczesnej epoki brązu, środkowe królestwo środkowej epoki brązu i nowe królestwo późnej epoki brązu .

Egipt osiągnął szczyt swojej potęgi w Nowym Królestwie, rządząc znaczną częścią Nubii i znaczną częścią Bliskiego Wschodu, po czym wszedł w okres powolnego upadku. W ciągu swojej historii Egipt został najechany lub podbity przez wiele obcych mocarstw, w tym Hyksosów, Libijczyków, Nubijczyków, Asyryjczyków, Persów Achemenidów i Macedończyków pod dowództwem Aleksandra Wielkiego. Greckie Królestwo Ptolemeuszy, utworzone w następstwie śmierci Aleksandra, rządziło Egiptem do 30 roku pne, kiedy to pod rządami Kleopatry padło pod panowanie Cesarstwa Rzymskiego i stało się rzymską prowincją.

Sukces cywilizacji starożytnego Egiptu wynikał częściowo z jej zdolności do przystosowania się do warunków rolniczych panujących w dolinie Nilu. Przewidywalne powodzie i kontrolowane nawadnianie żyznej doliny przyniosły nadwyżki plonów, które wspierały gęstszą populację oraz rozwój społeczny i kulturę. Mając wolne zasoby, administracja sponsorowała eksploatację minerałów w dolinie i okolicznych regionach pustynnych, wczesny rozwój niezależnego systemu pisma, organizację zbiorowych projektów budowlanych i rolniczych, handel z okolicznymi regionami oraz wojsko mające na celu zapewnienie egipskiej dominacji. Motywowaniem i organizowaniem tych działań była biurokracja elitarnych skrybów, przywódców religijnych i administratorów pod kontrolą faraona, który zapewniał współpracę i jedność narodu egipskiego w kontekście rozbudowanego systemu wierzeń religijnych.

Liczne osiągnięcia starożytnych Egipcjan obejmują techniki wydobywcze, geodezyjne i budowlane, które wspierały budowę monumentalnych piramid, świątyń i obelisków; system matematyki, praktyczny i skuteczny system medycyny, systemy irygacyjne i techniki produkcji rolnej, pierwsze znane łodzie z desek, egipska technologia fajansu i szkła, nowe formy literatury i najwcześniejszy znany traktat pokojowy zawarty z Hetytami. Starożytny Egipt pozostawił trwałe dziedzictwo. Jego sztuka i architektura były szeroko kopiowane, a jego antyki przenoszone do najdalszych zakątków świata. Jego monumentalne ruiny od wieków inspirowały wyobraźnię podróżników i pisarzy. Nowo odkryty szacunek Europejczyków i Egipcjan dla starożytności i wykopalisk we wczesnym okresie nowożytnym doprowadził do naukowych badań cywilizacji egipskiej i większego docenienia jej dziedzictwa kulturowego.

Uwaga:

Ta aplikacja jest rozwijana do celów edukacyjnych i badawczych.

Ta aplikacja jest objęta międzynarodową licencją Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0.

Ta aplikacja wykorzystuje materiał z artykułu w Wikipedii, który jest udostępniany na licencji Creative Commons Attribution 3.0 International.