History of English Civil War

English Civil War

Angielska wojna domowa (1642-1651) była serią konfliktów zbrojnych i politycznych machinacji między parlamentarzystami („Roundheads”) a rojalistami („Cavaliers”), głównie nad sposobem rządzenia Anglii. Pierwsza (1642–1646) i druga (1648–1649) wojna zmierzyła zwolenników króla Karola I ze zwolennikami Długiego Parlamentu, podczas gdy trzecia (1649–1651) to walki między zwolennikami króla Karola II a zwolennikami Zad Parlament. Wojna zakończyła się zwycięstwem parlamentarzystów w bitwie pod Worcester 3 września 1651 roku.

Ogólny wynik wojny był potrójny: proces i egzekucja Karola I (1649); wygnanie syna Karola II (1651); oraz zastąpienie monarchii angielskiej początkowo Rzeczpospolitą Anglii (1649–1653), a następnie Protektoratem pod osobistym panowaniem Olivera Cromwella (1653–1658), a następnie jego syna Ryszarda (1658–1659). Monopol Kościoła anglikańskiego na kult chrześcijański w Anglii zakończył się, gdy zwycięzcy skonsolidowali ugruntowaną pozycję protestancką w Irlandii. Konstytucyjnie wojny ustanowiły precedens, że angielski monarcha nie może rządzić bez zgody parlamentu, chociaż idea parlamentu jako władzy rządzącej w Anglii została prawnie ustanowiona dopiero jako część chwalebnej rewolucji w 1688 r. [2]

Uwaga:

Ta aplikacja została stworzona do celów edukacyjnych i badawczych, a prawo dozwolonego użytku jest stosowane na podstawie wspólnej licencji kreatywnej i nie narusza zasad dotyczących reklam wyświetlanych przez Google na ekranach z replikami. konieczność uprzedniego uzyskania pozwolenia od właściciela praw autorskich w celach edukacyjnych i badawczych .