History of Iranian Revolution

Rewolucja irańska odnosi się do wydarzeń polegających na obaleniu 2500 lat nieprzerwanej monarchii perskiej pod rządami Mohammada Rezy Szacha Pahlavi, który był wspierany przez Stany Zjednoczone[9] i ewentualnego zastąpienia Republiką Islamską pod dowództwem Wielkiego Ajatollaha Ruhollaha Chomeiniego, przywódcy rewolucji, wspierany przez różne organizacje islamistyczne i lewicowe oraz ruchy studenckie.

Demonstracje przeciwko szachowi rozpoczęły się w październiku 1977, rozwijając się w kampanię obywatelskiego oporu, która obejmowała zarówno elementy świeckie, jak i religijne[12][13][14] i która nasiliła się w styczniu 1978[15]. Od sierpnia do grudnia 1978 r. kraj sparaliżowały strajki i demonstracje. Szach opuścił Iran na wygnanie 16 stycznia 1979 roku jako ostatni perski monarcha, pozostawiając swoje obowiązki radzie regencyjnej i Shapourowi Bakhtiarowi, który był opozycyjnym premierem. Ajatollah Chomeini został zaproszony przez rząd z powrotem do Iranu,[16][17] i wrócił do Teheranu na powitanie kilku milionów Irańczyków.[18] Królewska władza upadła niedługo po 11 lutego, kiedy partyzanci i oddziały rebelianckie przytłoczyły wojska lojalne szachowi w zbrojnych walkach ulicznych, doprowadzając Chomeiniego do oficjalnej władzy.[19][20] Iran przegłosował w referendum narodowym, aby stać się Republiką Islamską 1 kwietnia 1979 roku[21] i zatwierdzić nową konstytucję teokratyczno-republikańską[12][13][22][23], w której Chomeini został Najwyższym Przywódcą kraju w grudniu 1979 roku. .