History of Yugoslavia

Jugosławia była krajem w Europie Południowo-Wschodniej przez większość XX wieku. Powstało po I wojnie światowej w 1918 roku pod nazwą Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców z połączenia prowizorycznego Państwa Słoweńców, Chorwatów i Serbów (stworzonego z terenów dawnego Cesarstwa Austro-Węgierskiego) z dawniej niepodległe Królestwo Serbii. Serbski ród królewski Karadziordziewiczów stał się jugosłowiańską dynastią królewską. Jugosławia zyskała międzynarodowe uznanie 13 lipca 1922 r. na Konferencji Ambasadorów w Paryżu. Kraj został nazwany na cześć ludów południowosłowiańskich i stanowił ich pierwszy związek, po stuleciach, w których terytoria były częścią Imperium Osmańskiego i Austro-Węgier.

Przemianowane na Królestwo Jugosławii 3 października 1929 r., zostało najechane przez państwa Osi 6 kwietnia 1941 r. W 1943 r. ogłoszona została Demokratyczna Federalna Jugosławia przez ruch oporu. W 1944 roku król uznał ją za prawowitą władzę, ale w listopadzie 1945 monarchia została zniesiona. Jugosławia została przemianowana na Federalną Ludową Republikę Jugosławii w 1946 roku, kiedy utworzono rząd komunistyczny. Nabył od Włoch terytoria Istrii, Rijeki i Zadaru. Przywódca partyzantów Josip Broz Tito rządził krajem jako prezydent aż do swojej śmierci w 1980 roku. W 1963 kraj został ponownie przemianowany na Socjalistyczną Federacyjną Republikę Jugosławii (SFRY).

W skład sześciu republik socjalistycznych wchodzących w skład kraju wchodziły SR Bośnia i Hercegowina, SR Chorwacja, SR Macedonia, SR Czarnogóra, SR Słowenia i SR Serbia. Serbia zawierała dwie Socjalistyczne Prowincje Autonomiczne, Wojwodina i Kosowo, które po 1974 r. były w dużej mierze równe innym członkom federacji. Po kryzysie gospodarczym i politycznym w latach 80. i wzroście nacjonalizmu Jugosławia rozpadła się wzdłuż granic swoich republik, początkowo na pięć krajów, co doprowadziło do wojen jugosłowiańskich.