Laxmi Aarti

Lakszmi (/ ləksmiː /; sanskryt: लक्ष्मी, IAST: lakṣmī) lub Laxmi, to hinduska bogini bogactwa, fortuny i dobrobytu. Ona jest żoną i śakti (energią) Wisznu, jednego z głównych bóstw hinduizmu i Najwyższej Istoty w Tradycji Vaisnavizmu. Lakshmi jest także ważnym bóstwem w dżinizmie i znajduje się w świątyniach Jain. Lakshmi była również boginią obfitości i fortuny dla buddystów i była reprezentowana na najstarszych zachowanych stupach i jaskiniowych świątyniach buddyzmu. W buddyjskich sektach Tybetu, Nepalu i południowo-wschodniej Azji bogini Vasudhara odzwierciedla cechy i cechy hinduskiej bogini Lakshmi z niewielkimi różnicami ikonograficznymi.

Lakshmi jest również nazywana Śri lub Thirumagal, ponieważ jest wyposażona w sześć pomyślnych i boskich cech lub gun, i jest boską siłą Wisznu. W religii hinduskiej urodziła się z ubijania pierwotnego oceanu (Samudra manthan) i wybrała Wisznu na swego wiecznego małżonka. Kiedy Visnu zstąpił na ziemię jako awatarowie Rama i Kriszna, Lakshmi zstąpił jako jego partnerka. W starożytnych pismach Indii wszystkie kobiety są uznawane za ucieleśnienie Lakszmi. Małżeństwo i związek pomiędzy Lakshmi i Wisznu jako żoną i mężem jest paradygmatem rytuałów i ceremonii dla młodej pary w hinduskich weselach. Lakshmi jest uważany za kolejny aspekt tej samej zasady najwyższych bogów w tradycji Szaktizmu w hinduizmie.

Lakshmi jest przedstawiana w sztuce indyjskiej jako elegancko ubrana, bogato kwitnąca kobieta w złotym kolorze z sową jako pojazdem, co wskazuje na znaczenie aktywności gospodarczej w utrzymaniu życia, jej zdolności do poruszania się, pracy i zwycięstwa w mętnych ciemnościach. Zazwyczaj stoi lub siedzi jak jogin na cokole lotosu i trzyma w dłoni lotos, symbolikę fortuny, samoświadomości i duchowego wyzwolenia. Ikona przedstawia ją czterema rękami, które reprezentują cztery cele ludzkiego życia uważane za ważne hinduistyczny styl życia: dharma, kama, artha i moksza.