Les Poètes Maudits

Krytyczny esej poety Paula Verlaine'a, który ukazał się po raz pierwszy w 1883 roku w czasopiśmie literackim Lutèce, następnie w tomie w 1884 i w rozszerzonej wersji w 1988. Pierwsze wersje zawierają tylko trzech przeklętych poetów: Tristana Corbière'a, Arthura Rimbauda i Stéphane'a Mallarme'a. Następnie pojawiają się Marceline Desbordes-Valmore, Auguste de Villiers de l'Isle-Adam i Pauvre Lélian (Verlaine).

Jako znany pisarz, jego twórczość ma istotny wpływ na historię literatury, ponieważ zwraca uwagę na autorów, których wciąż nie znamy. Les Poètes maudits to także hołd złożony francuskiemu parnasowi i temu, co stało się „dekadentyzmem” końca XIX wieku.