Rádio Trio Parada Dura (24h)

Trio Parada Dura to brazylijska grupa muzyczna muzyki country. Po pojawieniu się na listach przebojów z kilkoma piosenkami, grupa wybuchła w całej Brazylii w 1985 roku piosenką „As Andorinhas”.

Posłuchaj hitów zespołu, takich jak: „Aceita Que Dói Menos”, „Parada Dura”, „Quem Ama Perdoa”, „Living Here In Mato”, „Telephone Mute”, „Last Goodbye”, „Luz Da Minha Vida”, „Cordão de Ouro ”,„ Homem de Pedra ”i„ The Swallows Returned ”.

W ciągu prawie 50 lat istnienia grupy minęły następujące formacje: „Delmir, Delmon i Mangabinha”, „Creone, Barrerito i Mangabinha”, „Creone, Parrerito i Mangabinha”, „Leone, Leonito i Mangabinha” oraz „Creone, Parrerito i Xonadão ”.

W naszych innych stacjach radiowych usłyszysz inne świetne hity z brazylijskiej muzyki country: „Abel e Caim”, „Alex e Yvan”, „Amado e Antônio”, „As Galvão”, „Brenno Reis e Marco Viola”, „Brasão e Brasãozinho” , „Belmonte e Amaraí”, „Bruno e Barreto”,

„Cacique e Pajé”, „Caçula e Marinheiro”, „Cascatinha e Inhana”,

„Cezar e Paulinho”, „Chico Rey e Paraná”, „Chitãozinho e Xororó”,

„Craveiro e Cravinho”, „Irmãs Franco”, siostry „Dino Franco”,

„Glacial Duo”, „Dino Franco e Mouraí”, „Divino e Donizete”,

„Durval e Davi”, „Filhos de Goiás”, „Gino e Geno”, „Jacó e Jacozinho”,

„João Carreiro e Capataz”, „João Mineiro e Marciano”, „Jorge Henrique e Christiano”,

„José Mauro e Polyana”, „Júnior Carvalho e Cristiano”, „Junio ​​e Julio”,

„Laércio e Lindomar”, „Leôncio e Leonel”, „Léo Canhoto e Robertinho”,

„Liu e Léu”, bracia Zico i Zéca, „Lourenço e Lourival”, „Lucas Reis i Thácio Cândido”,

„Mattao e Monteiro”, „Matogrosso e Mathias”, „Trio Parada Dura”, „Millionaire and José Rico”,

„Moreno e Moreninho”, „Nhô Belarmino e Nhá Gabriela”, „Pardinho e Pardal”,

„Peão Carreiro e Zé Paulo”, „Pedro Bento i Zé da Estrada”,

„Pena Branca e Xavantinho”, „Pirapó e Cambará”,

„Praião e Prainha”, „Raul Torres e Florêncio”, „Sulino e Marrueiro”,

„Silveira e Barrinha”, „Teodoro e Sampaio”, „João Mulato e Douradinho”, „Tião Carreiro e Pardinho”, „Tião Carreiro e Paraíso”, „Tonico e Tinoco”, jeden z prekursorów podwójnej muzyki caipira (root),

„Vieira e Vieirinha”, (The Kings of Catira), „Zé Carreiro e Carreirinho”, „Zé do Cedro i João do Pinho”, „Zé Fortuna e Pitangueira”, „Zé Mulato e Cassiano”,

„Zé Tapera e Teodoro”, „Zico e Zeca”, bracia Liu i Léu,

„Zilo i Zalo” oraz „Zaney i Zanato”.

Również z tradycyjnego wiejskiego stylu gra podwójna w Brazylii:

„Adalberto e Adriano”, „Alan e Aladim”, „André e Adriano”,

„As Marcianas”, „Ataíde and Alexandre”, „Bruno and Marrone”, „Cezar e Paulinho”,

„Chitãozinho e Xororó”, „Christian e Miguel”, „Chrystian e Ralf”, „Duduca e Dalvan”,

„Durval e Davi”, „Edson e Hudson”, „Felipe e Falcão”, „Gian e Giovani”,

„Gino e Geno”, „Gilberto e Gilmar”, „Guilherme e Santiago”, „Hugo e Tiago”,

„João Mineiro e Marciano”, „João Paulo e Daniel”, J „oão Pedro e Cristiano”,

„Jorge Henrique e Christiano”, „Jorge e Mateus”, „Leandro e Leonardo”,

„Lorena e Rafaela”, „Lucas e Luan”, „Luiz Cláudio e Giuliano”, „Matheus e Kauan”,

„Marcos e Belutti”, „Matogrosso e Mathias”, „Millionaire and José Rico”,

„Rick and Renner”, „Rionegro e Solimões”, „Rud and Robson”, „Teodoro e Sampaio”, „Zezé Di Camargo e Luciano”.

Także przez artystów solowych, takich jak: „Bruna Viola”, „Gusttavo Lima”, „Eduardo Costa”, „Sérgio Reis”, „Inezita Barroso”, „Leonardo e Daniel”.