逆統戰：烽火

Rzeczywistość, w której ty i ja żyjemy

To hymn epicki i wojenny

400 lat temu człowiek o imieniu „Cesarz Qing” galopował po niebie, używając nagród i rzeźniczych noży, aby w ciągu stu lat podbić cztery główne kraje wschodniego kontynentu (Tartaria, Turkiestan, Wielki Tybet i Chiny Właściwe). Utworzył Zjednoczone Imperium podzielone na państwa i związało losy czterech głównych krajów i siedmiu państw zależnych.

110 lat temu cesarz Qing abdykował podczas powstania wojskowego w 1911 r., a drogi czterech głównych krajów, które straciły wspólnego pana, rozeszły się. Po 40 latach walki wręcz armia zwana „Armią Czerwoną” pod dowództwem „Zjednoczonego Frontu” (zjednoczona z wrogami drugorzędnymi i zaatakowała głównych wrogów) podbiła całe Chiny oraz podbiła jak najwięcej zależnych państw i scedowanych terytoriów, które zostały poddane cesarzowi Qing, ustanawiając nowy gigantyczny kraj: „Republikę Ludową”.

Jako nowy władca kontynentu, w przeciwieństwie do cesarza Qing, który przejął wodzów i książąt, Armia Czerwona nie pozwalała już zależnym państwom dbać o siebie. Aby urzeczywistnić swoje wzniosłe ideały, Armia Czerwona przeprowadziła w różnych państwach niespotykane dotąd okrutne rządy kolonialne. Resztki różnych krajów zmuszone były opuścić ojczyznę, wyjść poza wysokie mury wzniesione przez Armię Czerwoną i szukać schronienia u swoich rodaków zamieszkujących wolne tereny poza murami.

Zasiano ziarno nienawiści, wykiełkowały płomienie Rekonkwisty i rozpoczęła się „wojna siedmioletnia” – długoterminowa wojna hybrydowa mająca na celu utrzymanie jedności Republiki i stłumienie sił Rekonkwisty.

Prawie 10 lat temu rządy Armii Czerwonej powróciły pod silną presję. Niekompetentne przywództwo, narodowa polityka zewnętrznego rozszerzania stref wpływów, celowa polityka czystek etnicznych i skorumpowana dyscyplina wojskowa umożliwiły rozkwit korupcji, wyzysku, masakr, gwałtów i okrucieństw, a władza Republiki przekształciła się z dobrobytu w upadek. Ale za murem nie pojawił się jeszcze spokojny planista, a pomoc wielkich mocarstw jest chwiejna.

Ostatni kawałek ojczyzny byłej dynastii Qing, który jeszcze się nie poddał: Tajwan, patrząc na kontynent z oceanu, stawiając opór nadchodzącej Armii Czerwonej. Czy możemy się bronić, nie prowokując Armii Czerwonej i nie ingerując w sprawy Kontynentu Wschodniego? A może nie powinniśmy powtórzyć błędów z ostatnich 30 lat, gdy pozwalaliśmy Armii Czerwonej na wzmocnienie się? Debata na temat polityki tego morskiego kraju na kontynencie nie została rozstrzygnięta, ale wojna trwa.

Gra typu sandbox Rebel

W grze dostępnych jest 9 obozów (Hongkong, Mongolia, Tybet, Kazachowie, Ujgurowie, Mandżuria, Tajwan, chińscy rebelianci lub Armia Czerwona), w których gracze mogą grać. Każdy obóz ma inne zalety i wady. Różne obozy mogą wybierać różne obszary bazowe, co oznacza również, że mogą polegać na różnych mocach i odpowiednio opracowane zostaną różne strategie gry.

Gracze muszą poprowadzić obóz rewolucyjny, wyeliminować konflikty wewnętrzne, pozyskać pomoc różnych krajów, rozwinąć organizacje oporu, użyć zarówno pokojowych, jak i siłowych środków, aby pochłonąć energię Armii Czerwonej i przyspieszyć nadejście „Wielkiego Potopu”, który wstrząśnie rządami Partii Komunistycznej. Jeśli przed końcem gry w murze znajdzie się wystarczająca liczba skutecznych organizacji, oznacza to, że gracz w pewnym stopniu wyzwolił się spod władzy Armii Czerwonej i może ogłosić powstanie i zwyciężyć.

Lub graj jako Armia Czerwona broniąca reżimu komunistycznego, pokonaj wszystkich separatystów i reakcjonistów żelazną pięścią, chroń harmonię społeczną i stabilność, jedność narodową i jedność narodową, przetrwaj do ostatniej rundy gry i zdaj sobie sprawę z wielkiego odrodzenia Kontynentu Wschodniego. Możesz także spróbować zjednoczyć Tajwan i wygrać grę z wyprzedzeniem.

Albo wciel się w rolę rządu Tajwanu, wykorzystując władzę krajów nadmorskich do interwencji w sytuacji na kontynencie, atakując jednocześnie krajowych działaczy prokomunistycznych i zwolenników ugłaskania, korzystając z sieci wywiadowczych i tajnych operacji, aby wygrać ostateczną bitwę.

W grze kraje posiadające wpływy i interesy na Kontynencie Wschodnim podzielone są na 9 regionów wielkich mocarstw (zwanych wielkimi mocarstwami) w oparciu o kręgi kulturowe i powiązania polityczne. Różne wielkie mocarstwa mogą przynieść graczom różną pomoc.

Na granicy planszy pojawią się miasta wielkich mocarstw, które są daleko od głównej mapy (takie jak Stambuł, Singapur, osady tybetańskie w południowych Indiach itp.).

Od Nowosybirska po Dżakartę, od Pamiru po Sachalin, w grze znajduje się 269 miast na lądzie i morzu, jednoczących 8 krajów wschodnich, pośredniczących w 7 głównych mocarstwach i wyzwalających ojczyznę spod wysokiego muru i żelaznej kurtyny zbudowanej przez Partię Komunistyczną!