RGMC Patiala

Rajindra Gymkhana & Mahindra Club-The Heritage Położony w dziewiczych, bujnych, zielonych ogrodach Baradari, w samym sercu miasta Patiala, znajduje się majestatyczny budynek klubu z czerwonymi dachówkami i pochyłym dachem, ukończony w latach 90-tych XIX wieku, przypomina pawilon Oval England , a jego egzotyczna architektura jest odzwierciedleniem królewskiej wielkości niegdysiejszego stanu Patiala.

Był to Maharaja Rajindra Singh, który był pionierem wśród indyjskich książąt, który podjął się gry w krykieta z należytą powagą. Chociaż miał zaledwie 14 lat, młody maharadża wykazał się w tym wielkim zapałem i uzdolnieniami. Maharadża i jego młodszy brat, Raja Ranbir Singh, zajmowali pozycję rywalizujących kapitanów na polu, chcąc zadać klęskę po drugiej stronie. Po ukończeniu budowy pawilonu krykieta, Maharaja Rajindra Singh założył regularny klub krykieta i nazwał go „Patiala Cricket Club”. Również squash był jednym z najwcześniejszych sportów zapoczątkowanych tutaj pod koniec XIX wieku.

Działalnością klubu krykieta opiekował się płk K.M. Mistri i inni wybitni trenerzy. W 1920 dodano więcej dyscyplin sportowych, aw 1923 zmieniono jej nazwę na R.G.M.C (Rajindra Gymkhana Cricket Club)

Podczas panowania Maharajy Bhupindry Singha wiele zagranicznych drużyn odwiedziło Indie, a władca dopilnował, aby rozegrały mecz na terenach baradari. Dopiero na tym wspaniałym terenie wiele z zagranicznych drużyn z wizytą spotkało swoje Waterloo. Został również okrzyknięty czołowym krykiecistą Imperium Brytyjskiego w 1911 roku.

Po integracji państw budynek pozostał częścią pawilonu do krykieta. PEPSU powstał w 1956 roku, a Maharaja Yadvindra Singh został mianowany Raj Parmukhiem PEPSU. Budynek ten został przekształcony w Rajindra Gymkhana & Mahindra Club (RGMC) pod kierownictwem rodziny królewskiej Patiala. Następnie demokratycznie wybrane zespoły dotrzymały obietnicy jej zachowania. RGMC jest dumne z tego, że prawdopodobnie zapewnia maksymalną różnorodność sportów w porównaniu z jakimkolwiek innym północnym klubem. Słynie również z pięknych i spokojnych, wysadzanych drzewami ścieżek spacerowych. Obecnie liczy 2800 członków z różnych środowisk.

Legenda głosi, że po raz pierwszy przyjęto tutaj słynny „Patiala Peg”. Jest to drugi dom dla Patiyalvisów, którzy dzielą tu swoją dobroduszność, zarówno z predyspozycjami statecznymi, jak i hałaśliwymi. Ten stuletni historyczny „pomnik radości” nadal żyje w swojej olśniewającej chwale, dzieląc radość i radość ludzi.