Tajweed Colored in Urdu and En

Łatwe Tajweed w urdu i angielskim ze zdjęciami

Funkcje Tajweed w języku urdu i angielskim.

☾✩☽ Tajweed w języku urdu i angielskim ze zdjęciami.

☾✩☽ Ściśnij i dotknij dwukrotnie, aby powiększyć opcje.

☾✩☽ Obsługuje tryb nocny.

Available Dostępne opcje automatycznych zakładek.

☾✩☽ Łatwe projekty interfejsu użytkownika z powiększonymi czcionkami.

☾✩☽ Piękna profesjonalna grafika i projekty ikon.

☾✩☽ Przełączanie trybów przewijania, paginacji i paginacji pionowej za pomocą kliknięcia.

☾✩☽ Zawiera islamskie tapety 4K HD.

☾✩☽ Zobacz naszą stronę internetową, aby uzyskać najnowsze i zaktualizowane treści.

☾✩☽ 99 imion Allaha (SWT) ze znaczeniami.

☾✩☽ 99 imion Mahometa (P.B.U.H) ze znaczeniami.

☾✩☽ Dowiedz się ważne suplementy i Duas z aplikacją.

☾✩☽ 6 Kalimas islamskiego z tłumaczeniem.

☾✩☽ Dowiedz się 4 Qul łatwo dzięki tej aplikacji.

☾✩☽ Ucz się i recytuj Athan / Azan z tłumaczeniem i wymową.

☾✩☽ Jak wykonać Salah z dołączonym tłumaczeniem.

☾✩☽ Zobacz listę pięknych meczetów na świecie.

☾✩☽ Dołączona islamska wyszukiwarka kierunku Qibla.

☾✩☽ Zawiera islamski licznik Tasbeeh.

☾✩☽ Przeczytaj dokumentację dotyczącą prywatności w aplikacji.

Tajweed (arab. تجويد tajwīd, IPA: [tædʒˈwiːd], co oznacza „elokucja”), czasami tłumaczone jako tajwid, odnosi się do zasad rządzących wymową podczas recytacji Koranu. Termin ten wywodzi się z trójlistnego pierwiastka j-w-d, co oznacza „robić dobrze, ulepszać, ulepszać”. Tajweed jest obowiązkowym (preferowanym, ale nie obowiązkowym) recytowaniem Koranu najlepiej jak potrafisz.

Główne artykuły: alfabet arabski, gramatyka arabska oraz litery Słońca i Księżyca

Alfabet arabski ma 28 podstawowych liter plus hamzah (ء).

Arabskie słowo „the” to ال al- (tj. Litera alif, po której następuje lam). Lam w al- jest wymawiane, jeśli litera po nim to „qamariyah” („księżycowy”), ale jeśli litera po nim to „shamsiyah” („słoneczna”), to lam po nim staje się częścią następnej litery (jest zasymilowane). „Solar” i „księżycowy” stały się opisami dla tych przypadków, ponieważ słowa „księżyc” i „słońce” (odpowiednio al-qamar i ash-shams) są przykładami tej reguły.

Istnieje 17 punktów emisji (makhārij al-ḥurūf) liter, znajdujących się w różnych obszarach gardła, języka, warg, nosa i ust jako całości dla liter przedłużonych (zabłoconych).

Sposób artykulacji (ṣifat al-ḥurūf) odnosi się do różnych atrybutów liter. Niektóre cechy mają przeciwieństwa, a niektóre są indywidualne. Przykładem charakterystycznej cechy może być tarcia dźwięk spółgłoskowy zwany ṣafir, który jest atrybutem powietrza uciekającego z rurki.

Grubość i cienkość

Zobacz także: Spółgłoski wyraźne i faryngealizacja

Wymowne spółgłoski خ ص ض ط ظ غ ق, znane jako litery mufakhkham, wymawiane są z „ciężkim akcentem” (tafkhīm). Odbywa się to przez gardłowanie / ˤ /, tj. Wymawiane podczas ściskania głosu, lub przez velarization / ˠ /. Pozostałe litery - muraqqaq - mają „lekki akcent” (tarqīq), ponieważ są wymawiane normalnie, bez gardła (z wyjątkiem ع, który często jest uważany za dźwięk gardła).

ر (rāʼ) jest ciężki, gdy towarzyszy mu fatḥah lub maammah, i lekki, gdy towarzyszy mu kasrah. Jeśli dźwięk jego samogłoski zostanie anulowany, na przykład przez sukūn lub koniec zdania, wtedy będzie jasne, gdy pierwsza poprzedzająca samogłoska litera (bez sukun) ma kasrah. Jest ciężki, jeśli do pierwszej poprzedzającej samogłoski litery dołącza się fatḥah lub ḍammah. Na przykład, ر na końcu pierwszego słowa Suratu „al-Aṣr” jest ciężkie, ponieważ ع (ʻayn) ma fatḥah.