Tuhfah al-Athfal

Tuhfatul Athfal to księga nadzom czyli poezja służąca do nauki recytacji. Ta książka została napisana przez Szejka Sulaimana bin Hasana bin Muhammada Al-Jamzuriego, jednego z uczonych z Egiptu w XII-wiecznym Hidżry.

Pod względem fiqh tajwid jest nauką zajmującą się badaniem prawidłowego wymawiania liter zawartych w Koranie. Prawem studiowania tajwid jest fardu kifayah czyli wspólny obowiązek odbywania spotkań twarzą w twarz.

Dlatego ważne jest, aby muzułmanie rozumieli naukę recytacji, aby mogli czytać Koran z poprawną wymową. Jedną z książek używanych jako odniesienie do studiowania tajwid jest Tuhfatul Athfal lub znana również jako księga Matan Al-Jamzuriyah.

W języku Tuhfatul Athfal oznacza „szum dzieci”. Ta książka zawiera metodę nauki tajwid nauki z poezją, która jest przydatna do ułatwienia arabskim uczniom nauki brzmienia liter Koranu.

Tuhfatul Athfal jest szeroko stosowany przez muzułmanów w różnych krajach do nauki podstawowych zasad dotyczących nauki recytacji. Ta książka zawiera 61 wersów poezji ułożonych pięknymi słowami.

Istnieje wiele praw recytowania tajwid, których muzułmanie muszą się nauczyć. Wszystkie te prawa czytania znajdują się w Tuhfatul Athfal w formie wersetów.