অথর্ববেদ সংহিতা

Atharva Veda เป็นส่วนที่สี่ของพระเวทซึ่งเป็นคัมภีร์สูงสุดของศาสนาดั้งเดิม

Atharva Veda เป็นส่วนที่สี่ของพระเวทซึ่งเป็นคัมภีร์สูงสุดของศาสนาดั้งเดิม คำว่า Atharva Veda เป็นการผสมผสานระหว่างคำภาษาสันสกฤต Atharvana (วิถีชีวิตประจำวัน) และ Veda (ความรู้) Atharva Veda เขียนในภาษาสันสกฤตเวท แบ่งออกเป็น 20 บท ประกอบด้วยบทสวด 630 บท และบทสวดมนต์ประมาณ 7,000 บท

พระเวทมีสองสาขาแยกกัน เหล่านี้คือปัปปาลัดและเชาวนาคียา Atharva Veda มักถูกเรียกว่า Veda of magic อย่างไรก็ตาม นักวิจัยหรือปราชญ์คนอื่นๆ ได้แสดงความเห็นว่าคำนี้ไม่ถูกต้อง

ส่วน Sanhita ของ Atharva Veda น่าจะเป็นภาพสะท้อนของการปฏิบัติทางศาสนาที่มีมนต์ขลังที่เกิดขึ้นในสหัสวรรษที่ 2 ก่อนคริสต์ศักราช หนังสือเล่มนี้กล่าวถึงความกลัวที่เชื่อโชคลางและการกำจัดความชั่วร้ายที่เกิดจากปีศาจและยาที่มาจากสมุนไพรและส่วนผสมจากธรรมชาติอื่นๆ

ชิ้นส่วนของ Atharva Veda จำนวนมากกล่าวถึงพิธีกรรมและการทำนายโดยไม่ต้องใช้เวทมนตร์ Atharva Veda เป็นหนึ่งในเอกสารที่เก่าแก่ที่สุดเกี่ยวกับวิวัฒนาการของยาทางศาสนาที่ยังคงมีอยู่ในปัจจุบัน