မြန်မာ့သမိုင်း Myanmar History

(ภาษาอังกฤษ)

ประวัติศาสตร์ของเมียนมาร์ (หรือที่เรียกว่า พม่า; พม่า: မြန်မာ့သမိုင်း) ครอบคลุมช่วงเวลาตั้งแต่การตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ครั้งแรกที่รู้จักเมื่อ 13,000 ปีก่อนจนถึงปัจจุบัน ชาวเมืองที่เก่าแก่ที่สุดในประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้คือคนที่พูดภาษาทิเบต - พม่าซึ่งก่อตั้งเมือง Pyu ขึ้นทางใต้จนถึง Pyay และนำพุทธศาสนานิกายเถรวาทมาใช้

อีกกลุ่มหนึ่งคือชาวบามาร์ได้เข้าสู่หุบเขาอิรวดีตอนบนในช่วงต้นศตวรรษที่ 9 พวกเขายังคงก่อตั้งอาณาจักรพุกาม (1044–1297) การรวมหุบเขาอิรวดีและบริเวณโดยรอบเป็นครั้งแรก ภาษาพม่าและวัฒนธรรมพม่าค่อยๆ เข้ามาแทนที่บรรทัดฐานของพยูในช่วงเวลานี้ ภายหลังการรุกรานพม่าครั้งแรกของมองโกลในปี 1287 อาณาจักรเล็กๆ หลายแห่ง ซึ่งอาณาจักรเอวา อาณาจักรหงสาวดี อาณาจักรมรัคอู และรัฐฉานเป็นมหาอำนาจ ได้เข้ามาครอบครองภูมิประเทศ ประกอบไปด้วยพันธมิตรที่เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ และสงครามอย่างต่อเนื่อง

ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 16 ราชวงศ์ตองอู (1510–1752) รวมประเทศและก่อตั้งอาณาจักรที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงเวลาสั้น ๆ ต่อมากษัตริย์ตองอูได้ก่อตั้งการปฏิรูปด้านการบริหารและเศรษฐกิจที่สำคัญหลายประการ ซึ่งก่อให้เกิดอาณาจักรที่เล็กกว่า สงบสุข และเจริญรุ่งเรืองกว่าในคริสต์ศตวรรษที่ 17 และต้นศตวรรษที่ 18 ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 18 ราชวงศ์ Konbaung (ค.ศ. 1752–1885) ได้ฟื้นฟูอาณาจักร และดำเนินการปฏิรูปตองอูต่อไปซึ่งเพิ่มการปกครองส่วนกลางในพื้นที่รอบนอกและก่อให้เกิดรัฐที่มีความรู้มากที่สุดแห่งหนึ่งในเอเชีย ราชวงศ์ก็ไปทำสงครามกับเพื่อนบ้านทั้งหมด สงครามแองโกล-พม่า (พ.ศ. 2367-2528) นำไปสู่การปกครองอาณานิคมของอังกฤษในที่สุด

การปกครองของอังกฤษนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงทางสังคม เศรษฐกิจ วัฒนธรรม และการบริหารที่ยั่งยืนหลายประการ ซึ่งได้เปลี่ยนแปลงสังคมที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเกษตรกรรมอย่างสมบูรณ์ การปกครองของอังกฤษเน้นถึงความแตกต่างนอกกลุ่มระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์มากมายของประเทศ นับตั้งแต่ได้รับเอกราชในปี พ.ศ. 2491 ประเทศอยู่ในสงครามกลางเมืองที่ดำเนินมายาวนานที่สุดครั้งหนึ่ง ซึ่งเกี่ยวข้องกับกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบที่เป็นตัวแทนของกลุ่มชนกลุ่มน้อยทางการเมืองและชาติพันธุ์ และรัฐบาลกลางที่ต่อเนื่องกัน ประเทศอยู่ภายใต้การปกครองของทหารภายใต้หน้ากากต่างๆ ตั้งแต่ปี 1962 ถึง 2010 และในกระบวนการนี้ได้กลายเป็นหนึ่งในประเทศที่พัฒนาน้อยที่สุดในโลก

(မြန်မာဘာသာ)

မြန်မာ့သမိုင်းကိုရေးမည်ဆိုလျှင် မနုဿအကြိုသမိုင်းကိုရေးရန်ပင် အတော်ပင်ခက်ခဲမည့်သဘောမှာရှိသည်။ ်မာ့သမိုင်းကိုရေးမည်ဆိုလျှင အဘယ့្ အဓိက အုပ်စုကြီးအဖြစ် တိဗက်တို-မြန်မာ အုပ်စုဝင်များကို ဦးစားပေးလျက် အခြားအုပ်စု များကို လေ့လာရှာဖွေပြီး လစ်ဟင်းသည် မရှိစေရန် ရေးမည်ဆိုလျှင် အတော်ပင် ကျယ်ပြန့်လွန်းအားကြီးသကဲ့သို့ အတော်လည်း ဝန်ကြီးလွန်းသည် ဖြစ်မည်အမှန်ပင်။

ประกาศ :

- แอปนี้พัฒนาขึ้นเพื่อการศึกษาและการวิจัยโดยมีกฎหมายว่าด้วยการใช้งานโดยชอบใช้ภายใต้ใบอนุญาตทั่วไปที่สร้างสรรค์ และไม่ละเมิดนโยบายเกี่ยวกับโฆษณาที่แสดงโดย Google บนหน้าจอที่มีเนื้อหาที่จำลองแบบ การใช้งานที่เหมาะสมคือกฎหมายหลักคำสอนที่อนุญาตให้ใช้เนื้อหาที่มีลิขสิทธิ์อย่างจำกัด โดยไม่ต้องขออนุญาตจากผู้ถือลิขสิทธิ์เพื่อการศึกษาและวิจัยก่อน

-งานนี้ได้รับอนุญาตภายใต้ Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License