クイズfor腐り女子男子マニアック検定

แอพนี้เป็นคอลเล็กชั่นปัญหาคนบ้าที่มีมุมมองของเด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชายที่เน่าเฟะ

เดิมที มันเกิดจากการปฏิเสธตัวเองที่ปฏิเสธตนเองว่าความคิดและความคิดของตัวเองซึ่งจับเอาตัวละครชายในผลงานที่ไม่มีองค์ประกอบของชายรักร่วมเพศจากมุมมองของคนรักร่วมเพศคือ "เพราะมันเน่าเฟะ" ว่ากันว่า ความแตกต่างเล็กน้อยเมื่อนำมาใช้ครั้งแรก มันทำหน้าที่เป็นแนวป้องกันจากความแปลกประหลาดของคนๆ หนึ่ง Akiko Mizoguchi แห่ง Tama Art University กล่าวว่า ``แฟน ๆ ของ Yaoi ต่อต้านการเหมารวมเชิงลบของคนรัก yaoi ที่สร้างขึ้นโดยสื่อมวลชน'' แต่แฟน ๆ ของ yaoi หลายคนใช้มันเป็นป้ายกำกับที่ประกาศตัวเอง ว่ากันว่ามันได้กลายเป็น แม้ว่าเธอจะชอบงานแนว Yaoi/BL แต่บางคนก็คิดว่าเธอไม่ใช่ฟุโจชิเพราะมันไม่เข้ากับภาพลักษณ์ของ ``ฟุโจชิทั่วไป'' เช่น เมื่อเธอเห็นผู้ชายสองคนและจินตนาการถึงคู่รัก หลังจากลบการมีอยู่ของ "ฉัน" แล้ว ฟุโจชิก็เน้นย้ำถึงการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครชายที่เป็น "คู่" ว่ากันว่าผู้เข้าร่วมในตลาดการ์ตูนหลายคนคือ ฟุโจชิ (ณ ปี 2014) และมีนักสร้างสรรค์มือสมัครเล่นมากมาย เช่น ผลงานรอง และมีฟุโจชิหลายคนที่กลายเป็นนักเขียนเชิงพาณิชย์จากนักเขียนโดจิน ผลงานในแนว Yaoi BL คือ `` โดยพื้นฐานแล้วผู้ชายหล่อสองคนแบ่งออกเป็นบทบาท 'โจมตี' และ 'รับ' และแกนตั้งคือความรักระหว่างผู้ชายที่เล่นด้านแทรกและด้านรับในเรื่องเพศและกีฬา งานส่วนใหญ่ที่รวมเรื่องราวความรักและเรื่องราวของเพื่อนเข้ากับแกนแนวนอน เช่น งานและงาน" แต่ตั้งแต่ต้นฉบับเชิงพาณิชย์ไปจนถึงผลงานลอกเลียนแบบ ตั้งแต่เรื่องราวในชีวิตประจำวันที่อบอุ่นหัวใจโดยไม่มีองค์ประกอบทางเพศของตัวละครชายไปจนถึงตัวละครชาย จากเรื่องราวทางเพศ เรื่องราวที่ละเอียดอ่อนและจริงจัง เรียกสุนทรียะจากคอมเมดี้สว่างไสว, เรื่องราวอิงความจริงสู่เรื่องราวประวัติศาสตร์, แฟนตาซี, นิยายวิทยาศาสตร์, เรื่องราวของเด็กผู้ชายถึงผู้ชายวัยผู้ใหญ่, ชายวัยกลางคนที่น่าเบื่อและเรื่องราวของผู้สูงอายุ และเขาเป็นคนใจกว้างและใจกว้างมาก แม้แต่ฟุโจชิก็มีสไตล์และการตั้งค่าที่แตกต่างกันไปตามที่ผู้คนชอบ และความชอบของพวกเขาเรียกว่า "การตั้งค่า" สื่อมีความหลากหลาย ทั้งนิยาย มังงะ อนิเมะ ดราม่าซีดี เกม ละครคนแสดงและภาพยนตร์ และยังมีบทกวีทันกะแม้ว่าจะเล็กน้อยก็ตาม

อ้างอิงจากนักสังคมวิทยา Chizuko Ueno เบื้องหลังของการอธิบายตัวเองว่าเป็นผู้หญิงเน่าคือการที่เธอหลีกเลี่ยงการดูถูกด้วยการแสดงตัวตนก่อนที่จะถูกเรียกว่า `` ผู้หญิงเน่าๆ '' มีสำนวนโวหาร นักเขียน โซอิจิโระ มัตสึทานิ กล่าวว่า การเกิดขึ้นของคำนี้บ่งบอกถึงความเป็นผู้ใหญ่ของวัฒนธรรมยาโออิ เนื่องจากมันเป็นไปได้ที่จะใช้มุมมองแบบสัมพัทธ์ของตัวเองและแสดงออกในลักษณะที่ดูถูกตนเอง ผู้หญิงที่ชอบแนว yaoi และ BL เรียกว่า fujoshi ส่วนผู้หญิงที่รักเรื่องรองที่แต่งขึ้นสำหรับผู้หญิงเรียกว่านิยายในฝันก็เรียกผู้หญิงในฝันเช่นกัน

จากการสำรวจโดย TSUTAYA ประมาณ 20% ของผู้ตอบแบบสอบถามหญิงกล่าวว่าชอบหรือสนใจงาน BL ในทางกลับกัน ผู้หญิงเกือบ 40% ตอบว่าไม่ชอบหรือไม่สนใจงาน BL

แฟนอาร์ต BL ของเยอรมัน

การดำรงอยู่ของ fujoshi ได้รับการวิเคราะห์ในรูปแบบต่างๆ การวิเคราะห์เบื้องต้นมาจากแรงจูงใจว่าทำไมผู้คนถึงชอบแนว yaoi BL การวิเคราะห์ครั้งแรกจากมุมมองนี้คือ Azusa Nakajima (Kaoru Kurimoto) ซึ่งเป็นนักเขียน BL เรื่อง "Communication Defective Syndrome" (1995) และการอภิปรายพัฒนาจากมุมมองของบุคคลที่เกี่ยวข้อง เหตุผลหลักที่ฉันชอบแนว Yaoi และ BL ก็คือ ``ความเป็นผู้หญิงที่ถูกกดขี่ท่ามกลางการเลือกปฏิบัติทางเพศนั้นทำให้เกิดการทำร้ายตัวเอง'' มีการชี้ให้เห็นว่า "ผู้หญิงในฐานะเพศที่แยกจากกัน ความรู้สึกยืนยันตนเองผ่านความเห็นชอบของผู้อื่น” อย่างไรก็ตาม หลังจาก "Yaoi Shosetsuron" (2005) ของ Yoko Nagabo ก็ถูกเข้าใจว่าเป็นความบันเทิงทางเพศของผู้หญิงมากกว่าการหลีกหนีจากการกดขี่ มีมุมมองที่เปลี่ยนไป ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา คนดังหญิงจำนวนมากขึ้นได้แสดงตนว่าเป็นแฟน BL เช่น นักเขียนรางวัล Naoki Shion Miura ผู้ประกาศข่าว NHK Yumiko Udo และนักแสดงหญิง Fumi Nikaido

มังงะ BL ได้รับการแปลและตีพิมพ์ในอิตาลีในปี 1999 และในสหรัฐอเมริกาในปี 2003 และตอนนี้มีแฟน ๆ ของ Yaoi/BL ทั่วโลก ในยุโรปและสหรัฐอเมริกา งานที่มีรสนิยมเบาๆ เรียกว่า 'โชเนไน' และงานที่มีการแสดงภาพทางเพศเรียกว่า 'ยาโออิ' เนื่องจากมีงานไม่กี่เรื่องที่รวมถึงการแสดงภาพทางเพศในแนวยาโออิ/ชายรักชาย บางคนจึงมองว่าสิ่งเหล่านี้เป็นปัญหา และบางประเทศกำลังเคลื่อนไหวเพื่อควบคุมสิ่งเหล่านี้