Confucius Sayings

ขงจื้อ (/ kənfjuːʃəs /; 28 กันยายน 551 BC - 479 BC) [1] [2] เป็นครูภาษาจีน, แก้ไข, นักการเมืองและนักปรัชญาของฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงระยะเวลาของประวัติศาสตร์จีน

ปรัชญาของขงจื้อเน้นคุณธรรมส่วนบุคคลและหน่วยงานของรัฐ, ความถูกต้องของความสัมพันธ์ทางสังคมความยุติธรรมและความจริงใจ ลูกน้องของเขาประสบความสำเร็จในการแข่งขันกับโรงเรียนอื่น ๆ อีกมากมายในช่วงร้อยโรงเรียนในยุคของความคิดเท่านั้นที่จะถูกระงับในความโปรดปรานของ Legalists ในช่วงราชวงศ์ฉิน หลังจากชัยชนะของฮันชูเหนือหลังจากการล่มสลายของราชวงศ์ฉินความคิดขงจื้อ 'ได้รับการอนุมัติอย่างเป็นทางการและได้รับการพัฒนาต่อไปในระบบที่รู้จักกันในตะวันตกเป็นขงจื้อ

ขงจื้อจะให้เครดิตกับประเพณีที่มีการประพันธ์หรือแก้ไขหลายตำราคลาสสิกจีนรวมทั้งหมดของห้าคลาสสิก แต่นักวิชาการสมัยใหม่มีความยำเกรงของเจตนารมณ์ที่เฉพาะเจาะจงเพื่อยืนยันตัวเองขงจื้อ ต้องเดาเกี่ยวกับคำสอนของเขาถูกรวบรวมในกวีนิพนธ์ แต่หลายปีหลังจากการตายของเขา

หลักการของขงจื้อมีพื้นฐานในประเพณีจีนร่วมกันและความเชื่อ เขาปกป้องความจงรักภักดีที่แข็งแกร่งในครอบครัวบรรพบุรุษเคารพและให้ความเคารพของผู้สูงอายุโดยเด็กของพวกเขาและของสามีภรรยาของพวกเขา นอกจากนี้เขายังแนะนำให้ครอบครัวเป็นพื้นฐานสำหรับรัฐบาลที่เหมาะ เขาดำเนินการหลักการที่รู้จักกันดีว่า "อย่าทำกับคนอื่น ๆ สิ่งที่คุณไม่ต้องการให้เกิดขึ้นกับตัวเอง" กฎทอง

ขงจื้อยังเป็นเทพแบบดั้งเดิมในลัทธิเต๋า

ค่าเหล่านี้ได้รับชื่อเสียงในประเทศจีนมากกว่าคำสอนอื่น ๆ เช่นการยึดถือกฎ (法家) หรือเต๋า (道家) ในช่วงราชวงศ์ฮั่น (206 ปีก่อนคริสตกาล - ค.ศ. 220)

ความคิดของขงจื้อ 'ได้รับการพัฒนาในระบบของปรัชญาที่เรียกว่าขงจื้อ (儒家)

หลักการขงจื้อ 'มีพื้นฐานในประเพณีจีนร่วมกันและความเชื่อ เขาปกป้องความจงรักภักดีที่แข็งแกร่งครอบครัวบูชาบรรพบุรุษเคารพของผู้สูงอายุโดยเด็กของพวกเขา (และตามล่ามต่อมาของสามีภรรยาของพวกเขา) และครอบครัวเป็นพื้นฐานสำหรับรัฐบาลที่เหมาะ เขาแสดงหลักการที่รู้จักกันดีว่า "อย่าทำกับคนอื่น ๆ สิ่งที่คุณไม่ต้องการให้เกิดขึ้นกับตัวเอง" ซึ่งเป็นหนึ่งในรุ่นก่อนหน้านี้ของจริยธรรมของการแลกเปลี่ยน

ขงจื้อเป็นระบบจริยธรรมและปรัชญาการพัฒนามาจากคำสอนของขงจื้อ