Constitution of Pakistan (Engl

รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐอิสลามปากีสถาน (ภาษาอูรดู: آئینپاکستان) ยังเป็นที่รู้จักกันในชื่อ 1973 รัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายสูงสุดของประเทศปากีสถาน [1]. ร่างโดยรัฐบาลของซัลฟิการ์อาลีบุตโตด้วยความช่วยเหลือเพิ่มเติมจากประเทศที่ฝ่ายค้านได้รับการอนุมัติโดยรัฐสภาเมื่อวันที่ 10 เดือนเมษายนและให้สัตยาบันใน 14 สิงหาคม 1973

รัฐธรรมนูญนี้มีจุดประสงค์เพื่อเป็นแนวทางในกฎหมายของปากีสถานและวัฒนธรรมทางการเมืองของตนและระบบ โดยจะระบุรัฐ (ดำรงอยู่ทางกายภาพและพรมแดน), ผู้คนและสิทธิขั้นพื้นฐานของพวกเขากฎหมายของรัฐของรัฐธรรมนูญและคำสั่งและยังโครงสร้างรัฐธรรมนูญและการจัดตั้งสถาบันและประเทศของกองกำลังติดอาวุธ. [3] สามบทแรกสร้างกฎอาณัติและอำนาจที่แยกจากกันของทั้งสามสาขาของรัฐบาลนี้: ส่วนสภานิติบัญญัติ; สาขาบริหารการปกครองโดยนายกรัฐมนตรีในฐานะหัวหน้าผู้บริหาร; และตุลาการของรัฐบาลกลางปลายหัวโดยศาลฎีกา. [3] รัฐธรรมนูญกำหนดให้ประธานาธิบดีของประเทศปากีสถานเป็นหัวหน้าพระราชพิธีของรัฐที่เป็นเพื่อเป็นตัวแทนของความสามัคคีของรัฐ. [4] หกบทความแรกของรัฐธรรมนูญร่างระบบการเมืองเป็นระบบรัฐสภาสหพันธ์สาธารณรัฐ; เช่นเดียวกับศาสนาอิสลามเป็นศาสนาของรัฐ. [5] รัฐธรรมนูญยังห่อหุ้มบทบัญญัติเงื่อนไขการปฏิบัติตามระบบกฎหมายกับคำสอนของศาสนาอิสลามที่มีอยู่ในคัมภีร์กุรอานและซุนนะฮฺ. [6]

รัฐสภาไม่สามารถทำให้กฎหมายใด ๆ ซึ่งอาจจะเป็นปฏิปักษ์หรือขัดต่อรัฐธรรมนูญ แต่รัฐธรรมนูญเองอาจได้รับการแก้ไขโดยสองสามส่วนใหญ่ทั้งในบ้านของรัฐสภาส่วนที่แตกต่างจากเอกสารทางกฎหมายก่อนหน้านี้ปี 1956 และ 1962 [7 ] มันได้รับการแก้ไขในช่วงเวลาและแรงกระตุ้นล่าสุดสำหรับการอัพเกรดและการปฏิรูปทางการเมืองได้รับการแก้ไข แม้ว่าจะมีผลบังคับใช้ในปี 1973, ปากีสถาน, แต่ฉลองการยอมรับของรัฐธรรมนูญเมื่อวันที่ 23 มีนาคมเมื่อชุดแรกได้รับการประกาศใช้ในปี 1956 แต่ละและทุกปีเป็นวันสาธารณรัฐ

ในการพูดคุยวิทยุที่ส่งไปยังคนของประเทศสหรัฐอเมริกาออกอากาศในเดือนกุมภาพันธ์ปี 1948 จินแสดงความคิดเห็นของเขาเกี่ยวกับรัฐธรรมนูญของปากีสถานที่จะอยู่ในวิธีต่อไปนี้:

รัฐธรรมนูญของประเทศปากีสถานก็ยังไม่ได้กรอบโดยสภาร่างรัฐธรรมนูญปากีสถานผมไม่ทราบว่าสิ่งที่รูปร่างที่ดีที่สุดของรัฐธรรมนูญเป็นไปได้ แต่ผมแน่ใจว่ามันจะเป็นประเภทประชาธิปไตยเชิงหลักการสำคัญของศาสนาอิสลาม . วันนี้เหล่านี้มีผลบังคับใช้ในชีวิตจริงเป็นเหล่านี้เป็น 1,300 ปีที่ผ่านมา ศาสนาอิสลามและความเพ้อฝันได้สอนเราประชาธิปไตย มันได้สอนความเท่าเทียมกันของมนุษย์ความยุติธรรมและการเล่นที่ยุติธรรมกับทุกคน เราเป็นผู้รับมรดกของประเพณีอันรุ่งโรจน์เหล่านี้และยังมีชีวิตอยู่อย่างเต็มที่ที่จะรับผิดชอบและภาระหน้าที่ของเราเป็นกรอบของรัฐธรรมนูญในอนาคตของประเทศปากีสถาน

[9]

ปากีสถานก่อตั้งขึ้นในปี 1947 ก่อนที่จะเขียนรัฐธรรมนูญให้สภาร่างรัฐธรรมนูญมีมติวัตถุประสงค์ในการยืนยันของ Ulama และ Jamaat-E-Islami ที่มีนาคม 1949 เพื่อกำหนดหลักการสั่งพื้นฐานของรัฐใหม่และจะประกาศการรับรู้ของรัฐ อำนาจอธิปไตยของอัลลมากกว่าจักรวาล มติวัตถุประสงค์ยืนยันบทบาทของการปกครองระบอบประชาธิปไตยและมีบทบัญญัติทางศาสนาเพื่อเปิดใช้งานสังคมที่จะปฏิบัติตามคำสอนของอัลกุรอานและซุนนะฮฺ มติวัตถุประสงค์ได้รับการต่อจากนี้ไปแทรกเป็นเบื้องต้นในแต่ละรัฐธรรมนูญภายหลังปากีสถาน

รัฐธรรมนูญฉบับแรกของประเทศที่ได้รับการอนุมัติในปี 1956 แต่ยกเลิกในปี 1958 หลังจากที่ทหารทำรัฐประหารศิลปวัตถุ รัฐธรรมนูญฉบับที่สองของปากีสถานได้รับการอนุมัติในปี 1962 มันได้รับอำนาจบริหารประธานและยกเลิกห้องทำงานของนายกรัฐมนตรี นอกจากนี้ยังเป็นสถาบันการแทรกแซงของทหารในการเมืองโดยการให้ว่ายี่สิบปีประธานหรือว่าการกระทรวงกลาโหมจะต้องเป็นบุคคลที่ได้ยกระดับที่ไม่ต่ำกว่าที่ของนายพลในกองทัพ 1962 รัฐธรรมนูญถูกระงับในปี 1969 และยกเลิกในปี 1972