Dongeng Pengantar Tidur

Fairytale เป็นวรรณคดีรูปแบบเก่าที่บอกเล่าเรื่องราวของเหตุการณ์พิเศษที่เต็มไปด้วยแฟนตาซี (นิยาย) ที่ได้รับการพิจารณาโดยสาธารณชนบางอย่างที่ไม่ได้เกิดขึ้นจริง เทพนิยายเป็นรูปแบบของเรื่องราวดั้งเดิมหรือเรื่องราวที่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น ฟังก์ชั่นเรื่องเล่าเพื่อถ่ายทอดคำสอนทางศีลธรรม (ให้ความรู้) และให้ความบันเทิง

นิทานมักจะแบ่งออกเป็นสามส่วนคือการแนะนำเหตุการณ์หรือเนื้อหาและปิด บทนำเป็นประโยคเบื้องต้นสำหรับการเริ่มต้นเทพนิยาย เหตุการณ์หรือเนื้อหาเป็นรูปแบบของเหตุการณ์ที่จัดเรียงตามลำดับเวลา การปิดเป็นจุดสิ้นสุดของแผนภูมิเรื่องราวที่ทำขึ้นเพื่อจบเรื่องประโยคปิดที่มักใช้ในนิทานเช่นพวกเขามีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขตลอดไป

นิทานมักจะบอกด้วยพล็อตที่เรียบง่าย การเขียนนิทานนั้นเขียนด้วยเนื้อเรื่องที่สั้นและเคลื่อนไหวเร็ว เมื่อเล่าเรื่องหรือเขียนเรื่องราวตัวละครมักไม่ได้บอกรายละเอียด นิทานมักจะเขียนเหมือนสไตล์การบอกทางวาจา และการแนะนำในเรื่องนั้นสั้นมากและตรงไปยังหัวข้อที่คุณต้องการบอก

นิทานสามารถแบ่งออกเป็นเจ็ดประเภทคือตำนานปราชญ์นิทานตำนานเรื่องตลกปลอบใจและนิทานเปรียบเทียบ ตำนานเป็นรูปแบบของนิทานที่บอกเล่าสิ่งมหัศจรรย์เช่นเรื่องราวเกี่ยวกับเทพนางฟ้าหรือพระเจ้า Sage เป็นเทพนิยายเกี่ยวกับความกล้าหาญพลังหรือพลังเหนือธรรมชาติเช่นเทพนิยายที่มีมนต์ขลังของ Patih Gajah Mada นิทานเป็นนิทานเกี่ยวกับสัตว์ที่สามารถพูดคุยหรือทำตัวเหมือนมนุษย์ ตำนานเป็นรูปแบบของเทพนิยายที่เล่าถึงเหตุการณ์เกี่ยวกับที่มาของวัตถุหรือสถานที่ เรื่องขบขันเป็นเรื่องราวที่พัฒนาขึ้นในสังคมที่มีลักษณะคล้ายกับนักแสดงตลกและสามารถทำให้เกิดเสียงหัวเราะได้ เรื่องราวของปลอบใจมักจะเป็นรูปแบบของเรื่องราวที่มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงให้แขกที่มาร่วมงานเลี้ยงและเล่าโดยนักเล่าเรื่องเหมือนหุ่นเชิดที่ผู้เชิดหุ่นบอก เรื่องราวของคำอุปมาเป็นรูปแบบของเทพนิยายที่มีคำแนะนำตัวเลข / ชอบซึ่งจะให้ความรู้ตัวอย่างของฮัจญ์ตระหนี่ เรื่องราวในภูมิภาคเป็นเรื่องราวที่เติบโตและพัฒนาในพื้นที่