ความคิดส้นสูง

หาสิ่งที่ดีที่สุดของรองเท้าส้นสูงที่นี่แล้ว!

รองเท้าส้นสูงจะมีผลที่น่าตื่นตาตื่นใจในผู้หญิงและสามารถที่จะเติมเต็มพวกเขามีความสุขและความตื่นเต้นเมื่อช้อปปิ้งสำหรับพวกเขาที่ Prada รองเท้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเรื่องของการอภิปรายถกเถียงและอุ่น ไม่มีรองเท้าอื่น ๆ ได้ชี้ไปทางเรื่องเพศและความซับซ้อนมากที่สุดเท่าที่รองเท้าส้นสูง ผู้หญิงจำนวนมากดังนั้นกำลังฝันของการมีตู้เสื้อผ้าของพวกเขาเต็มของรองเท้า แต่ในความเป็นจริงพวกเขาเป็นเพียงความสนใจกับความจริงที่ว่ารองเท้าอาจจะเป็นหนึ่งในสิ่งประดิษฐ์ที่เก่าแก่ที่สุดของบรรพบุรุษของเรา

รอบ 1500, ขุนนางยุโรปพัฒนาส้นเท้าเป็นส่วนหนึ่งที่แยกต่างหากจากรองเท้าของพวกเขาส่วนใหญ่เป็นวิธีที่จะช่วยให้เท้าของพวกเขาในโกลน สวมใส่รองเท้าส้นโดยผู้ชายได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นบรรทัดฐานแฟชั่นส่วนใหญ่ในศาลและการปฏิบัตินี้กลับกลายเป็นคำว่า "มั่งมี" เป็นข้อมูลอ้างอิงให้กับผู้ที่สามารถซื้อรองเท้า costlier

แฟชั่นยุโรปที่ทันสมัย​​ของส้นสูงมาจากอิตาลี "chapiney" หรือ "chopine" สไตล์: รองเท้าติดตั้งบน 15-42 ซม. ทรงกระบอกสูง ใน 1430 chopines ไม่ได้รับอนุญาตในเวนิซ แต่ไม่มีอะไรสามารถหยุดแนวโน้ม การประดิษฐ์ของส้นสูงประกอบกับแคเธอรีนเมดิชิในกรุงปารีสในศตวรรษที่ 16 ที่ใช้พวกเขาเนื่องจากขนาดสั้นของเธอและเร็ว ๆ นี้พวกเขานำมาเป็นแฟชั่นในหมู่ชนชั้นสูงในยุโรป ตอนอายุ 14, แคเธอรีนเดอเมดิชิหมั้นกับที่มีประสิทธิภาพดยุคแห่งออร์ลีนต่อมากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส

ในปี ค.ศ. 1791 ว่า "หลุยส์" รองเท้าส้นสูงหายไปพร้อมกับการปฏิวัติและนโปเลียนถูกเนรเทศรองเท้าส้นสูงในความพยายามที่จะแสดงให้เห็นความเท่าเทียมกัน แม้จะมีรหัสจักรพรรดินโปเลียนกับรองเท้าส้นสูงใน 1793 Marie Antoinette ไปนั่งร้านที่จะดำเนินการสวมใส่รองเท้าส้นสองนิ้ว

ในยุค 1860, ส้นแฟชั่นกลายเป็นที่นิยมอีกครั้งและการประดิษฐ์ของจักรเย็บผ้าได้รับอนุญาตให้หลากหลายมากขึ้นในรองเท้าส้นสูง ในงานศิลปะและวรรณกรรมวิคตอเรียการ์ตูนและอธิฐานไปที่เท้าขนาดเล็กและความทุกข์ยากของเท้าที่มีขนาดใหญ่ (ตามแบบฉบับของสามีผู้สูงอายุ) เป็นที่แพร่หลาย วิกตอเรียคิดว่าส้นสูงเน้นความโค้งเท้าซึ่งถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของความโค้งมนของผู้หญิงคนหนึ่ง

ในขณะที่ส้นเท้ามีความสุขความนิยมอย่างแพร่หลายในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้า แต่ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำในช่วงทศวรรษที่ 1930 ได้รับอิทธิพลแฟชั่นรองเท้าส้นตะวันตกกลายเป็นที่ต่ำกว่าและกว้าง

ด้วยการสร้างกระโปรงสั้นในช่วงต้นทศวรรษ 1960 ที่รองเท้าส้นเข็มมาเป็นแฟชั่นและติดอยู่กับรองเท้าที่ปรับปรุงรูปลักษณ์ของขาเปลือย ส้นเท้ากริชเป็นเวลานานบางส้นเท้าที่พบในรองเท้าและรองเท้าสำหรับผู้หญิงมักจะ มันเป็นชื่อกริชกริชวลีที่ถูกบันทึกไว้เป็นครั้งแรกในช่วงต้นทศวรรษที่ 1930 รองเท้าส้นกริชอาจแตกต่างกันในความยาว 2.5 เซนติเมตร (1 นิ้ว) ถึง 5 ซม. (2 นิ้ว) หรือมากกว่าถ้า แต่เพียงผู้เดียวแพลตฟอร์มถูกนำมาใช้

ผู้หญิงทุกคนสมควรที่จะสวมใส่รองเท้าซึ่งตรงกับเครื่องแต่งกายของเธอดูสง่างามและห่อเท้าของเธอที่ละเอียดอ่อน ไม่ว่าจะเป็นลูกไม้ขึ้นหรือแพลตฟอร์มส้นชัดเจนแต่ละรองเท้าแน่นอนชมเชยเครื่องแต่งกายและทำให้ผู้หญิงรักการเดินและความรู้สึกเซ็กซี่