ประวัติศาสตร์ปาเลสไตน์เป็นการศึกษาอดีตในภูมิภาคปาเลสไตน์
ปาเลสไตน์เป็นรัฐอธิปไตยทางนิตินัยที่ตั้งอยู่ในเอเชียตะวันตก มันถูกควบคุมอย่างเป็นทางการโดยองค์การปลดปล่อยปาเลสไตน์ (PLO) และอ้างสิทธิ์ในฝั่งตะวันตกและฉนวนกาซา อย่างไรก็ตาม ดินแดนที่ถูกอ้างสิทธิ์ถูกอิสราเอลยึดครองตั้งแต่สงครามหกวันในปี 1967 อันเป็นผลมาจากข้อตกลงออสโลระหว่างปี 1993-1995 เวสต์แบงก์ถูกแบ่งออกเป็น 165 เขตการปกครองของปาเลสไตน์ซึ่งอยู่ภายใต้อำนาจหน้าที่บางส่วนของปาเลสไตน์ (PNA) ) กฎ; ส่วนที่เหลือ รวมทั้งการตั้งถิ่นฐานของชาวอิสราเอล 200 แห่ง อยู่ภายใต้การควบคุมของอิสราเอลโดยสมบูรณ์ ฉนวนกาซาถูกปกครองโดยกลุ่มฮามาส ซึ่งเป็นกลุ่มติดอาวุธ และถูกอียิปต์และอิสราเอลปิดล้อมมาเป็นเวลานานตั้งแต่ปี 2550
หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ในปี พ.ศ. 2490 องค์การสหประชาชาติ (UN) ได้รับรองแผนแบ่งแยกดินแดนสำหรับปาเลสไตน์ที่ได้รับคำสั่ง ซึ่งแนะนำให้สร้างรัฐอาหรับและยิวที่เป็นอิสระและเยรูซาเล็มที่เป็นสากล แผนแบ่งแยกนี้ได้รับการยอมรับจากชาวยิว แต่ถูกปฏิเสธโดยชาวอาหรับ ทันทีหลังจากที่สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาตินำแผนดังกล่าวไปใช้ในมติที่ 181 สงครามกลางเมืองก็ปะทุขึ้นและแผนดังกล่าวก็ไม่มีผลบังคับใช้ วันหลังจากก่อตั้งรัฐอิสราเอลเมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2491 ประเทศเพื่อนบ้านอาหรับได้รุกรานอดีตอาณัติของอังกฤษและเข้ายึดครองกองกำลังอิสราเอลในสงครามอาหรับ–อิสราเอลครั้งที่หนึ่ง ต่อมา รัฐบาลปาเลสไตน์ทั้งหมดได้ก่อตั้งโดยสันนิบาตอาหรับเมื่อวันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2491 เพื่อปกครองรัฐอารักขาทั้งหมดปาเลสไตน์ในฉนวนกาซาที่อียิปต์ยึดครอง ไม่ช้าก็ได้รับการยอมรับจากสมาชิกสันนิบาตอาหรับทั้งหมด ยกเว้น Transjordan ซึ่งยึดครองและต่อมาผนวกฝั่งตะวันตก รวมทั้งกรุงเยรูซาเล็มตะวันออก ปัจจุบัน ปาเลสไตน์ได้รับการยอมรับจาก 138 ประเทศจาก 193 ประเทศสมาชิกสหประชาชาติ แม้ว่าเขตอำนาจศาลของรัฐบาลปาเลสไตน์ทั้งหมดได้รับการประกาศให้ครอบคลุมทั้งอดีตดินแดนที่ได้รับคำสั่งจากปาเลสไตน์ แต่เขตอำนาจศาลที่มีผลบังคับก็จำกัดอยู่ที่ฉนวนกาซา ต่อมาอิสราเอลยึดฉนวนกาซาและคาบสมุทรซีนายจากอียิปต์ ฝั่งตะวันตกและเยรูซาเล็มตะวันออกจากจอร์แดน และที่ราบสูงโกลันจากซีเรียระหว่างสงคราม 6 วันในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2510
เมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2531 ที่แอลเจียร์ ประธาน PLO Yasser Arafat ในขณะนั้นได้ประกาศจัดตั้งรัฐปาเลสไตน์ หนึ่งปีหลังจากการลงนามในสนธิสัญญาออสโลในปี 2536 PNA ได้ก่อตั้งขึ้นเพื่อควบคุมพื้นที่ A และ B ในเวสต์แบงก์ (ในองศาที่แตกต่างกัน) ซึ่งประกอบด้วย 165 วงล้อมและฉนวนกาซา หลังจากที่ฮามาสกลายเป็นพรรคนำหน้าของรัฐสภา PNA ในการเลือกตั้งครั้งล่าสุด (พ.ศ. 2549) เกิดความขัดแย้งระหว่างกลุ่มฮามาสกับพรรคฟาตาห์ ซึ่งนำไปสู่การยึดครองฉนวนกาซาในปี 2550 (สองปีหลังจากการปลดแอกของอิสราเอล)
ปาเลสไตน์มีประชากร 5,051,953 คน ณ เดือนกุมภาพันธ์ 2020 ซึ่งอยู่ในอันดับที่ 121 ของโลก แม้ว่าปาเลสไตน์อ้างว่าเยรูซาเลมเป็นเมืองหลวง แต่เมืองนี้อยู่ภายใต้การควบคุมของอิสราเอล การอ้างสิทธิ์ของทั้งปาเลสไตน์และอิสราเอลต่อเมืองนี้ส่วนใหญ่ไม่ได้รับการยอมรับจากประชาคมระหว่างประเทศ ปาเลสไตน์เป็นสมาชิกของสันนิบาตอาหรับ องค์การความร่วมมืออิสลาม กลุ่มจี77 คณะกรรมการโอลิมปิกสากล เช่นเดียวกับยูเนสโก อังค์ถัด และศาลอาญาระหว่างประเทศ ในปี 2555 สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติลงมติรับรองปาเลสไตน์เป็นรัฐผู้สังเกตการณ์ที่ไม่ได้เป็นสมาชิก
ประกาศ :
แอปนี้พัฒนาขึ้นเพื่อการศึกษาและการวิจัยโดยมีกฎหมายว่าด้วยการใช้งานโดยชอบใช้ภายใต้ใบอนุญาตทั่วไปที่สร้างสรรค์และไม่ได้ละเมิดนโยบายเกี่ยวกับโฆษณาที่แสดงโดย Google บนหน้าจอที่มีเนื้อหาที่จำลองแบบ การใช้งานที่เหมาะสมคือกฎหมายหลักคำสอนที่อนุญาตให้ใช้เนื้อหาที่มีลิขสิทธิ์อย่างจำกัด ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ถือลิขสิทธิ์เพื่อการศึกษาและวิจัยก่อน