Hujjah Ahlussunnah wal Jama'ah

หนังสือ Hujjah Ahlussunnah wal Jama'ah โดย KH Ali Maksum, Krapyak Yogyakarta เป็นหนังสือยอดนิยมในหมู่ชาวมุสลิมอินโดนีเซียโดยเฉพาะ Nahdliyyin เพราะมันมีข้อโต้แย้งที่พัฒนาโดยผู้เขียนซึ่งเป็น Rais Am PBNU ช่วง 1980-1984 ที่เกี่ยวข้องกับ amaliyah - Amaliyah กลุ่มมุสลิมส่วนใหญ่ คือ อะลุสซุนนะห์ วัล ญะมาอะฮ์

หนังสือเล่มนี้ได้รับการตีพิมพ์ในรูปแบบต่างๆ บางส่วนอยู่ในรูปแบบของข้อความภาษาอาหรับที่ไม่มีความหมายของ gandul นอกจากนี้ยังมีข้อความที่มีความหมายของ gandul พร้อมคำอธิบายในภาษาชวา ขอบคุณพระเจ้าที่ผู้วิจารณ์มีโอกาสอ่านหนังสือในขณะที่เรียนอยู่ที่โรงเรียนประจำอิสลามยอกยาการ์ตาเมื่อหลายปีก่อน

หนังสือที่วิจารณ์ที่นี่เป็นหนังสือที่ได้รับข้อมูลเพิ่มเติมและคำอธิบายเป็นภาษาชวาโดย KH Ahmad Subki Masyhadi โดยได้รับอนุญาตจากผู้เขียน มีเก้าหัวข้อที่กล่าวถึงในหนังสือ 228 หน้านี้ เหล่านี้คือ 1. หลักฐานการอนุญาตให้ให้รางวัลโชดาเกาะห์และการอ่านอัลกุรอานแก่ผู้ตาย 2. คำอธิษฐานซุนนะฮ์ Qabliyah วันศุกร์ 3. Talqin mayyit 4. คำอธิษฐาน Tarawih 5. การกำหนดต้นเดือนรอมฎอนและ เชาวาล, 6. แสวงบุญไปยังหลุมฝังศพ . 7. ความเพลิดเพลินและความทุกข์ทรมานจากหลุมศพ 8. เยี่ยมพระศาสดา 9. Tawassul พร้อมด้วยการเปิด (mukaddimah จากนักแปล) และคำนำจากผู้เขียน

การตั้งชื่อหนังสือในฉบับนี้ น่าเสียดายที่ชื่อผู้จัดพิมพ์และปีที่มี Hujjah Alussunnah wal Jama'ah แสดงถึงความแน่วแน่ของผู้แต่ง สำนวน hujjah ที่เขาเลือก - ไม่ใช่การโต้เถียง - อ้างถึงความคิดเห็นของ Abul Mahasin Ar-Ruyani ในหนังสือ Bahrul Madzhab ของเขาซึ่งหมายถึงข้อโต้แย้งที่ปกป้องคุณจากความผิดพลาดหรือการโต้แย้งที่ปกป้องคุณจากความคิดเห็นของคนที่ต่อต้านคุณ ความถูกต้องของการเลือกพจน์นี้แสดงสองสิ่ง ประการแรก ข้อโต้แย้งที่สร้างขึ้นในหนังสือเล่มนี้ แม้ว่าพวกเขาจะอิงจากกลุ่มมุสลิมส่วนใหญ่ – Alussunnah wal Jama'ah – ยังคงอิงจากการอ้างอิงที่รัดกุม การให้เหตุผลที่มีรากฐานมาอย่างดี แทบจะไม่พบข้อผิดพลาดเลย สอง หัวข้อและข้อโต้แย้งที่นำเสนอในหนังสือเล่มนี้ถูกกล่าวหาว่าเป็นการโต้แย้งหรือค่อนข้างเป็นการป้องกันตัวจากความคิดเห็นที่ต่อต้านอะมาลิยาห์ของ Ahlussunnah wal Jama'ah ด้วยถ้อยคำที่สุภาพ ผู้เขียนในคำนำกล่าวว่าหนังสือเล่มนี้อุทิศให้กับนักเรียนของ Krapyak โดยเฉพาะ เพื่อให้พวกเขามั่นใจและมั่นคงกับชาวอะมาลิยาห์ที่พวกเขาได้ดำเนินการ เช่น วันศุกร์ Qabliyyah และ Talqin mayyit ละหมาด

อีกด้านหนึ่งที่เป็นจุดเด่นของหนังสือเล่มนี้คือความเที่ยงธรรมของผู้เขียน แม้ว่าชื่อหนังสือจะสื่อถึงความเย่อหยิ่งทางวิทยาศาสตร์หรือการอ้างความจริงในนามของคนส่วนใหญ่ แต่เมื่ออ่านหน้าต่างๆ ของหนังสือเล่มนี้ เราพบว่า adabul hiwar, adabul manazharah มีการอ้างอิงที่ชัดเจน สิ่งที่โดดเด่นอย่างแท้จริงจากหนังสือเล่มนี้คือก่อนที่จะนำเสนอหลักฐานในหัวข้อใดประเด็นหนึ่ง เขาได้กล่าวถึงเป็นเรื่องของ khilafiyyah, furu'iyyah เรื่องที่ไม่จำเป็นต้องถกเถียงกัน นับประสาสร้างความแตกแยก (หน้า 10, 26, 41) . นี่คือสิ่งที่น่าทึ่งจริงๆ เนื่องจากหัวข้อต่างๆ เช่น การอนุญาตให้มอบการอ่านอัลกุรอานแก่ผู้ตาย การอ่าน tarawih 20 รอบ การละหมาดในวันศุกร์ Qabliyyah และอื่นๆ เป็นหัวข้อที่ชาวมุสลิมได้ดำเนินการและตกลงร่วมกันมาเป็นเวลาหลายร้อยปีแล้ว กล่าวอีกนัยหนึ่ง การมีอยู่ของมุมมองและการปฏิบัติที่แตกต่างกันนั้น แท้จริงแล้วเป็นสิ่งใหม่ และตามมาด้วยส่วนน้อยเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนไม่ได้แสดงความเย่อหยิ่งของเขาในฐานะฐานที่มั่นของเสียงส่วนใหญ่ที่เป็นที่ยอมรับ แต่ยังคงเปิดการเจรจาที่สงบและมีสุขภาพดี