Kebaya Modern Design

Kebaya เป็นชุดสตรีชุดสตรีสำหรับผู้หญิงอินโดนีเซีย kebaya ยังได้รับการยอมรับในบางประเทศในเอเชียเช่นมาเลเซียพม่าสิงคโปร์บรูไนไทยและกัมพูชา มันสามารถทำจากวัสดุที่แท้จริงและสวมใส่ด้วยผ้าซิ่นหรือ batik kain panjang หรือเสื้อผ้าทอแบบดั้งเดิมอื่น ๆ เช่น ikat, songket กับแม่ลายที่มีสีสัน

ในช่วงศตวรรษที่สิบเก้าและก่อนการเคลื่อนไหวของชาวชาตินิยมในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 รูปแบบของเคบับบาได้รับความนิยมในช่วงเวลาที่ชาวอินโดนีเซีย, เอเชียและยุโรปชอบด้วยรูปแบบที่ไม่ธรรมดา ในเวลานี้ความแตกต่างของชั้นเรียนและประเภทเป็นตัวแปรที่สำคัญและมีการผลิตชุดพื้นฐานของชุดเสื้อผ้า ตอนนี้เราอาจจะชื่นชมกับกระท่อมที่ทันสมัย ​​(หรือที่เรียกว่าอินโดนีเซียในชื่อว่าเคบับย่า) ซึ่งอาจทำจากผ้าไหมผ้ากำมะหยี่และผ้า

เสื้อผ้าแบบดั้งเดิมของอินโดนีเซียมีอยู่ 2 ประเภท คนแรกเป็นที่รู้จักกันในชื่อบาจาเคบัยและคนที่สองคือ baju kurung บาจาเคบัยยาอาจมีรูปแบบสูงสุด 2 รูปแบบคือเสื้อกึ่งโปร่งแสงที่ตัดกับรองเท้าของเกาะชวาบาหลีหรือบาหลีและ Sunda kebaya ที่ออกแบบมาอย่างแน่นหนา Baju kurung เป็นเสื้อแขนยาวที่มีข้อเข่าแบบหลวม ๆ สวมใส่ได้ในพื้นที่มุสลิมอื่น ๆ ซึ่งรวมถึงอาณาจักรแห่งยะโฮร์อาร์ไอเอ (ตอนนี้คือมาเลเซีย) สุมาตราและบางส่วนของชายฝั่งทะเลชวา

เสื้อโดยทั่วไปเป็นกึ่งโปร่งใสและสวมใส่มากกว่าห่อตัวเนื้อตัว กระโปรงหรือเคนันเป็นวัสดุห่อหุ้มไว้ที่ความยาวประมาณสามเมตร ชื่อ sarong ในภาษาอังกฤษเป็นข้อผิดพลาด แต่ sarung (สำเนียงมาเลย์: ผ้าซิ่น) ถูกเย็บอย่างแท้จริงเพื่อให้รูปร่างหลอดเช่นเดียวกับเครื่องแต่งกายตะวันตก

ในประเทศอินโดนีเซียโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเกาะชวาบาหลีและซันดาเคบับยาที่ทันสมัยเป็นผ้าบาติกที่สามารถทำมาจากผ้าฝ้ายที่ทำจากธรรมชาติเพื่อประดับด้วยผ้าบาติก tulis ด้วยมือด้วยลายด้ายสีทอง ในหลายพื้นที่อื่น ๆ ของอินโดนีเซียเช่น Sumatera, Flores, Lemata Timor และเกาะอื่น ๆ มักใช้ kain ikat หรือ songket ใน Sumba มี kain ประดับที่รู้จักกันดีกับ lau hada: เปลือกหอยและลูกปัด

ในบาหลี kebaya มีประวัติเฉพาะเจาะจงมากขึ้น ชาวดัตช์เชื่อว่าได้บังคับให้สวมเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมของอินโดนีเซีย ในช่วงเวลาที่สตรีมุสลิมได้เปิดโปงหน้าอกยกเว้นกรณีที่เป็นพิธีการและพิธีกรรมซึ่งในระหว่างนั้นเสื้อคลุมอาจถูกแผลอย่างแน่นรอบลำตัวส่วนบนปกคลุมอก แต่ปล่อยให้ไหล่และแขนเปิดออก ผู้หญิงของ Buleleng ซึ่งเป็นผู้สำเร็จราชการทางตอนเหนือของบาหลีจึงน่าจะเป็นคนแรกที่นำเค็บายาไปใช้เป็นเสื้อผ้าประจำวัน