Military strategy

ยุทธศาสตร์ทางทหารคือชุดของแนวคิดที่ดำเนินการโดยองค์กรทางทหารเพื่อบรรลุเป้าหมายเชิงกลยุทธ์ที่ต้องการ มาจากคำภาษากรีก strategos คำว่า กลยุทธ์ เมื่อมีการใช้งานในช่วงศตวรรษที่ 18 ถูกมองว่าเป็น "ศิลปะของนายพล" หรือ "ศิลปะการจัดวาง" ของกองทัพ กลยุทธ์ทางทหารเกี่ยวข้องกับการวางแผนและการดำเนินการของแคมเปญ การเคลื่อนย้ายและการจัดการกองกำลัง และการหลอกลวงของศัตรู

บิดาแห่งการศึกษายุทธศาสตร์สมัยใหม่ของตะวันตก Carl von Clausewitz (1780–1831) กำหนดกลยุทธ์ทางทหารว่า "การใช้การรบเพื่อสิ้นสุดสงคราม"[5] คำจำกัดความของ B. H. Liddell Hart ให้ความสำคัญกับการต่อสู้น้อยลง โดยกำหนดกลยุทธ์เป็น "ศิลปะในการแจกจ่ายและประยุกต์ใช้วิธีการทางทหารเพื่อบรรลุจุดสิ้นสุดของนโยบาย" ดังนั้น ทั้งสองจึงให้ความสำคัญกับเป้าหมายทางการเมืองมากกว่าเป้าหมายทางการทหาร

ซุนวู (544-496 ปีก่อนคริสตกาล) มักถูกมองว่าเป็นบิดาแห่งยุทธศาสตร์การทหารตะวันออก และมีอิทธิพลอย่างมากต่อยุทธวิธีสงครามสมัยใหม่ของจีน ญี่ปุ่น เกาหลี และเวียดนาม Art of War โดย Sun Tzu ได้รับความนิยมและเห็นการใช้งานจริงในสังคมตะวันตกเช่นกัน มันยังคงมีอิทธิพลต่อความพยายามในการแข่งขันมากมายในเอเชีย ยุโรป และอเมริกา รวมถึงวัฒนธรรม การเมืองและธุรกิจตลอดจนสงครามสมัยใหม่ กลยุทธ์ทางทหารตะวันออกแตกต่างจากตะวันตกโดยเน้นไปที่การทำสงครามและการหลอกลวงที่ไม่สมดุล Arthashastra ของ Chanakya เป็นบทสรุปเชิงกลยุทธ์และการเมืองที่สำคัญในประวัติศาสตร์อินเดียและเอเชียเช่นกัน

กลยุทธ์แตกต่างจากยุทธวิธี ในกลยุทธ์นั้นหมายถึงการใช้ความสามารถทางทหารทั้งหมดของประเทศผ่านการวางแผนระดับสูงและระยะยาว การพัฒนาและการจัดซื้อจัดจ้างเพื่อรับประกันความมั่นคงหรือชัยชนะ ยุทธวิธีเป็นศาสตร์ทางการทหารที่ใช้เพื่อรักษาวัตถุประสงค์ที่กำหนดไว้ให้เป็นส่วนหนึ่งของยุทธศาสตร์ทางการทหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีการที่ใช้คน อุปกรณ์ เครื่องบิน เรือ และอาวุธ และมุ่งโจมตีศัตรู กลยุทธ์มุ่งเน้นไปที่วิธีที่จะชนะสงครามผ่านชุดของการต่อสู้และแคมเปญ กลยุทธ์เน้นที่วิธีการใช้วิธีการที่มีอยู่เพื่อชนะในสนามรบ

ประกาศ :

แอปนี้พัฒนาขึ้นเพื่อการศึกษาและการวิจัยโดยมีกฎหมายว่าด้วยการใช้งานโดยชอบใช้ภายใต้ใบอนุญาตทั่วไปที่สร้างสรรค์และไม่ละเมิดนโยบายเกี่ยวกับโฆษณาที่แสดงโดย Google บนหน้าจอที่มีเนื้อหาที่จำลองแบบ การใช้งานที่เหมาะสมเป็นกฎหมายหลักคำสอนที่อนุญาตให้ใช้เนื้อหาที่มีลิขสิทธิ์อย่างจำกัดโดยไม่ต้อง ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ถือลิขสิทธิ์เพื่อการศึกษาและวิจัยก่อน