Rage Against The Machine songs

กลุ่มนักดับเพลิงและนักเคลื่อนไหวที่เปิดเผยอย่างตรงไปตรงมา Rage Against the Machine ได้ให้ความรู้แก่แฟนเพลงจำนวนมากโดยการฉีดโมโลตอฟค็อกเทลของพวกเขาแร็พฮาร์ดคอร์พังค์ฟังค์และเมทัลที่มีสติสัมปชัญญะของการโต้เถียงอย่างดุเดือดและเร่งด่วนในข้อหาทางการเมือง ทำลายกระแสหลักในปี 1992 ด้วย "Killing in the Name" - การประท้วงด้วยเสียงของพวกเขาต่อความโหดร้ายของตำรวจและการเหยียดสีผิวอย่างเป็นระบบ - วงนี้ได้ปักธงของพวกเขาไว้ในที่เกิดเหตุด้วยการเปิดตัวระดับแพลตตินัมสามเท่าของพวกเขา Rage Against the Machine ซึ่งก่อให้เกิดความขัดแย้งกับมัน ภาพปกของพระสงฆ์ที่ประท้วงและไม่ยอมจำนน ในช่วงเวลาที่เหลือของทศวรรษ Rage ยังคงผลักดันข้อความต่อต้านเผด็จการและการปฏิวัตินี้ต่อไปโดยขยายกระแสแพลตตินัมของพวกเขาด้วยผู้ชนะรางวัลแกรมมี่ในอันดับต่อมา Evil Empire (1996) และ The Battle of Los Angeles (1999) ในช่วงเปลี่ยนสหัสวรรษดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่แสดงอาการของการลดทอนความสมดุลของยอดขายและความสำเร็จในชาร์ตด้วยการสาธิตการพาดหัวข่าว (เช่นการปิดตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์กเพื่อถ่ายวิดีโอ) อย่างไรก็ตามในช่วงปลายปี 2000 วงดนตรีก็ระเบิดและตัดสินใจที่จะหยุดพัก หลังจากออกอัลบั้มคัฟเวอร์ Renegades สมาชิกก็ไปทำโปรเจ็กต์อื่น ๆ โดยนักร้อง Zack de la Rocha จะเล่นเดี่ยวและคนอื่น ๆ ในกลุ่มได้สร้าง Audioslave ร่วมกับ Chris Cornell ฟรอนต์แมนของ Soundgarden ในช่วงปี 2010 อัลบั้มการคัมแบ็คที่มีข่าวลือไม่เคยปรากฏ แต่วงดนตรียังคงยึดติดกับภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมการแสดงและการทำงานในโครงการด้านต่างๆเช่น Prophets of Rage ในช่วงเปลี่ยนทศวรรษหน้า Rage ได้คัมแบ็กอย่างเป็นทางการอีกครั้งโดยจัดทำผังทัวร์รวมตัวทั่วโลกในปี 2020 ซึ่งถูกกีดกันจากการระบาดของโรคระบาดโควิด -19 ในปีเดียวกันนั้นท่ามกลางการประท้วงระหว่างประเทศเพื่อต่อต้านการทารุณกรรมของตำรวจการเปิดตัวครั้งแรกของพวกเขาทำให้เกิดเสียงประสานกับผู้ประท้วงและเข้าสู่ชาร์ตของสหรัฐอเมริกาอีกครั้งเนื่องจากทุกอัลบั้มของพวกเขาติดอันดับท็อป 30 ในบริการสตรีม

Rage Against the Machine ตั้งเป้าไปที่องค์กรอเมริกาลัทธิจักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรมและการกดขี่ของรัฐบาล Rage Against the Machine ก่อตั้งขึ้นในลอสแองเจลิสในช่วงต้นทศวรรษที่ 90 จากซากปรักหักพังของกลุ่มท้องถิ่นหลายกลุ่ม: นักร้องแซคเดอลาโรชา (ลูกชายของศิลปินการเมืองชิคาโนโรเบิร์ต เดอลาโรชา) โผล่ออกมาจากวงดนตรี Headstance, Farside และ Inside Out; นักกีตาร์ Tom Morello (หลานชายของ Jomo Kenyatta ประธานาธิบดีเคนยาคนแรก) เกิดขึ้นใน Lock Up; และมือกลองแบรดวิลค์เล่นร่วมกับเอ็ดดี้เวดเดอร์ฟรอนต์แมนในอนาคตของเพิร์ลแจม Rage ได้รับการตีพิมพ์โดยมือเบส Tim Commerford ซึ่งเป็นเพื่อนสมัยเด็กของ de la Rocha's Rage เปิดตัวในปี 1992 ด้วยเทปคาสเซ็ต 12 เพลงที่เปิดตัวด้วยตัวเองที่มีเพลง "Bullet in the Head" ซึ่งกลายเป็นเพลงฮิตเมื่อนำออกมาใหม่ในฐานะ ซิงเกิ้ลต่อมาในปีพ. เทปดังกล่าวได้รับข้อตกลงกับ Epic และการก้าวขึ้นสู่สาขาวิชาเอกไม่ได้ถูกสังเกตโดยผู้ว่าซึ่งตั้งคำถามถึงความสมบูรณ์ของการปฏิวัติของการตัดสินใจของ Rage Against the Machine ในการปรับตัวให้สอดคล้องกับ บริษัท แม่ของค่ายเพลงสื่อของ Sony

โดยไม่มีใครขัดขวางทั้งสี่วงได้เปิดตัวค่ายใหญ่อย่างเป็นทางการด้วย Rage Against the Machine โดยให้คะแนนเพลงฮิตอย่าง "Killing in the Name" และ "Bombtrack" หลังจากเดินทางกับ Lollapalooza และประกาศการสนับสนุนกลุ่มต่างๆเช่น FAIR (ความยุติธรรมและความถูกต้องในการรายงาน) Rock for Choice และ Refuse & Resist Rage ใช้เวลาสี่ปีในการติดตามผล แม้จะมีข่าวลือเรื่องการเลิกรา แต่พวกเขากลับมาในปี 1996 พร้อมกับ Evil Empire ซึ่งเข้าชาร์ตอัลบั้มของสหรัฐอเมริกาในอันดับหนึ่งและทำคะแนนซิงเกิลฮิตด้วยเพลง "Bulls on Parade" เพลง "Tyre Me" ได้รับรางวัลแกรมมี่สาขา Best Metal Performance ในปี 1997 วงได้จัดทัวร์ฤดูร้อนร่วมกับกลุ่มแร็พ Wu-Tang Clan (ในเวลาต่อมา Wu ก็ลาออกจากทัวร์และ Roots เข้ามาแทนที่พวกเขา) และยังคงกระตือรือร้นในการสนับสนุนสาเหตุทางการเมืองต่างๆของฝ่ายซ้ายรวมถึงคอนเสิร์ตเพื่อผลประโยชน์ที่ขัดแย้งกันในปี 1999 สำหรับความตาย - ผู้ต้องขังแถว Mumia Abu-Jamal