Romantic Bollywood Movies All

โรงภาพยนตร์ภาษาฮินดี ซึ่งมักเป็นที่รู้จักในชื่อบอลลีวูดและเดิมชื่อโรงภาพยนตร์บอมเบย์ เป็นอุตสาหกรรมภาพยนตร์ภาษาฮินดีของอินเดียที่ตั้งอยู่ในเมืองมุมไบ (เดิมชื่อบอมเบย์) คำว่าบอลลีวูดที่นิยมใช้หมายถึงภาพยนตร์ภาษาฮินดีกระแสหลักคือกระเป๋าหิ้วของ "บอมเบย์" และ "ฮอลลีวูด" อุตสาหกรรมนี้เป็นส่วนหนึ่งของโรงภาพยนตร์อินเดียที่ใหญ่กว่า ซึ่งเป็นภาพยนตร์สารคดีที่ผลิตมากที่สุดในโลก ควบคู่ไปกับโรงภาพยนตร์ของอินเดียใต้และอุตสาหกรรมภาพยนตร์อินเดียอื่นๆ ในปี 2560 โรงภาพยนตร์อินเดียผลิตภาพยนตร์สารคดี 1,986 เรื่อง โดยอุตสาหกรรมภาพยนตร์ภาษาฮินดีเป็นผู้สร้างภาพยนตร์ที่ใหญ่ที่สุด โดยผลิตภาพยนตร์ภาษาฮินดี 364 เรื่องในปีเดียวกัน ตามข้อมูลจากปี 2014 โรงภาพยนตร์ภาษาฮินดีคิดเป็น 43 เปอร์เซ็นต์ของรายรับสุทธิบ็อกซ์ออฟฟิศของอินเดีย โรงภาพยนตร์ทมิฬและเตลูกูคิดเป็นร้อยละ 36 และโรงภาพยนตร์ในภูมิภาคที่เหลือคิดเป็นร้อยละ 21

ประเภทการค้าที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในภาพยนตร์ภาษาฮินดีตั้งแต่ปี 1970 เป็นภาพยนตร์มาซาลาซึ่งผสมผสานแนวเพลงต่างๆ เข้าด้วยกันอย่างอิสระ ทั้งแอ็คชั่น ตลก โรแมนติก ดราม่า และประโลมโลก ควบคู่ไปกับตัวเลขทางดนตรี นอกจากภาพยนตร์ masala เชิงพาณิชย์แล้ว ยังมีภาพยนตร์ศิลปะประเภทหนึ่งที่รู้จักกันในชื่อ ภาพยนตร์คู่ขนาน ซึ่งนำเสนอเนื้อหาที่สมจริงและหลีกเลี่ยงตัวเลขทางดนตรี ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ความแตกต่างระหว่างมาซาลาเชิงพาณิชย์และโรงภาพยนตร์คู่ขนานค่อยๆ เลือนลาง โดยมีภาพยนตร์กระแสหลักจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ที่นำเอาอนุสัญญาซึ่งครั้งหนึ่งเคยเกี่ยวข้องกับโรงภาพยนตร์คู่ขนานกันอย่างเคร่งครัด

"บอลลีวูด" เป็นกระเป๋าหิ้วที่มาจากบอมเบย์ (ชื่อเดิมของมุมไบ) และ "ฮอลลีวูด" ซึ่งเป็นคำย่อที่ใช้อ้างอิงสำหรับอุตสาหกรรมภาพยนตร์อเมริกันซึ่งมีฐานอยู่ในฮอลลีวูด รัฐแคลิฟอร์เนีย

ชื่อ "บอลลีวูด" ถูกสร้างขึ้นในช่วงทศวรรษ 1970 เมื่อมีการกำหนดแบบแผนของภาพยนตร์ภาษาฮินดีเชิงพาณิชย์ หัวใจสำคัญของเรื่องนี้คือภาพยนตร์มาซาลา ซึ่งรวมเอาหลากหลายแนว (แอคชั่น ตลก โรแมนติก ดราม่า เมโลดราม่า และมิวสิคัล) ภาพยนตร์ masala ได้รับการบุกเบิกในช่วงต้นทศวรรษโดยผู้สร้างภาพยนตร์ Nasir Hussain และคู่หูบทภาพยนตร์ Salim-Javed ซึ่งบุกเบิกรูปแบบบอลลีวูดบัสเตอร์ Yaadon Ki Baarat (1973) กำกับโดย Hussain และเขียนบทโดย Salim-Javed ได้รับการระบุว่าเป็นภาพยนตร์มาซาลาเรื่องแรกและเป็นภาพยนตร์ "บอลลีวูด" ที่เป็นแก่นสารเรื่องแรก

โรงภาพยนตร์ภาษาฮินดีประสบปัญหาความซบเซาช่วงปลายทศวรรษ 1980 อีกครั้ง โดยบ็อกซ์ออฟฟิศลดลงเนื่องจากความรุนแรงที่เพิ่มขึ้น คุณภาพดนตรีลดลง และการละเมิดลิขสิทธิ์วิดีโอที่เพิ่มขึ้น จุดเปลี่ยนจุดหนึ่งเกิดขึ้นกับภาพยนตร์เรื่อง Qayamat Se Qayamat Tak (1988) ที่ผสมผสานความอ่อนเยาว์ ความบันเทิงในครอบครัว ความฉลาดทางอารมณ์ และท่วงทำนองที่แข็งแกร่ง ซึ่งทั้งหมดนี้ดึงดูดผู้ชมให้กลับมาที่หน้าจอขนาดใหญ่ ได้นำเทมเพลตสำหรับภาพยนตร์โรแมนติกเชิงดนตรีของบอลลีวูดกลับมาใช้กำหนดโรงภาพยนตร์ภาษาฮินดีในปี 1990

บอลลีวูดร่วมสมัยที่รู้จักกันตั้งแต่ปี 1990 เป็น "บอลลีวูดใหม่" มีความเชื่อมโยงกับการเปิดเสรีทางเศรษฐกิจในอินเดียในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ช่วงต้นทศวรรษที่ผ่านมา ลูกตุ้มหันกลับไปสู่ละครเพลงโรแมนติกที่มีครอบครัวเป็นศูนย์กลาง Qayamat Se Qayamat Tak (1988) ตามมาด้วยภาพยนตร์ดังเช่น Maine Pyar Kiya (1989), Hum Aapke Hain Kaun (1994), Dilwale Dulhania Le Jayenge (1995), Raja Hindustani (1996), Dil To Pagal Hai (1997) และ Kuch Kuch Hota Hai (1998) นำเสนอนักแสดงยอดนิยมรุ่นใหม่ รวมถึงสาม Khans: Aamir Khan, Shah Rukh Khan และ Salman Khan ที่ได้แสดงในภาพยนตร์บอลลีวูดที่ทำรายได้สูงสุด 10 อันดับแรก Khans และประสบความสำเร็จในอาชีพการงานตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษ 1980 และต้นทศวรรษ 1990 และครองบ็อกซ์ออฟฟิศของอินเดียมาเป็นเวลาสามทศวรรษ Shah Rukh Khan เป็นนักแสดงชาวอินเดียที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในช่วงปี 1990 และ 2000 และ Aamir Khan เป็นนักแสดงชาวอินเดียที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดตั้งแต่กลางปี ​​2000 ภาพยนตร์แอ็คชั่นและตลกที่นำแสดงโดย Akshay Kumar และ Govinda

ในช่วงปี 2010 อุตสาหกรรมได้เห็นดาราดังเช่นการสร้างภาพยนตร์มาซาลาที่มีงบประมาณสูงเช่น Dabangg (2010), Singham (2011), Ek Tha Tiger (2012), Son of Sardaar (2012), Rowdy Rathore (2012) ด้วย ดาราสาว.