Rutherford Atomic Virtual Lab

เกี่ยวกับ

ฟิสิกส์โอเพนซอร์สที่จำลองสิงคโปร์ตามรหัสที่เขียนโดยแอนน์คอคส์โวล์ฟกังคริสเตียนฟรานซิส Esquembre, ลูคัง Wee และ Tze กวางลีออง

แหล่งข้อมูลเพิ่มเติมสามารถพบได้ที่นี่

http://iwant2study.org/ospsg/index.php/interactive-resources/physics/06-quantum-physics

บทนำ

การทดลองวัด-Marsden (s) (เรียกว่ารัทเธอร์ฟอยล์สีทองทดลอง) เป็นสถานที่สำคัญของชุดการทดลองโดยที่นักวิทยาศาสตร์ค้นพบว่าทุกอะตอมมีนิวเคลียสที่ประจุบวกและส่วนใหญ่ของมวลของมันจะมีความเข้มข้น พวกเขาอนุมานนี้โดยการวัดวิธีลำแสงอนุภาคอัลฟาจะกระจายเมื่อมันนัดฟอยล์โลหะบาง การทดลองได้ดำเนินการระหว่าง 1908 และ 1913 โดยฮันส์ไกเกอร์และเออร์เนส Marsden ภายใต้ทิศทางของเออร์เนส Rutherfordat ห้องปฏิบัติการทางกายภาพของมหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์

ทฤษฎีที่เป็นที่นิยมของโครงสร้างอะตอมในช่วงเวลาของการทดลองของรัทเธอร์เป็น "แบบจำลองอะตอมของทอมสัน" รุ่นนี้ได้รับการคิดค้นโดยลอร์ดเคลวินและพัฒนาโดยเจเจทอมสันเพิ่มเติม ทอมสันเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ค้นพบอิเล็กตรอนและว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของทุกอะตอม ทอมสันเชื่อว่าอะตอมเป็นรูปทรงกลมของประจุบวกตลอดซึ่งอิเล็กตรอนกระจาย, bit เช่นพลัมในพุดดิ้งคริสต์มาส การดำรงอยู่ของโปรตอนและนิวตรอนเป็นที่รู้จักในเวลานี้ พวกเขารู้ว่าอะตอมมีขนาดเล็กมาก (รัทเธอร์สันนิษฐานว่าพวกเขาอยู่ในคำสั่งของ 10-8 เมตรรัศมี [1]) แบบจำลองนี้ทั้งหมดขึ้นอยู่กับคลาสสิก (นิวตัน) ฟิสิกส์; รูปแบบที่ยอมรับในปัจจุบันใช้กลศาสตร์ควอนตั

รูปแบบของทอมสันก็ไม่ได้รับการยอมรับในระดับสากลแม้กระทั่งก่อนที่การทดลองของรัทเทอร์ฟอร์ด ทอมสันเองก็ไม่สามารถที่จะพัฒนารูปแบบที่สมบูรณ์และมั่นคงของแนวความคิดของเขา นักวิทยาศาสตร์ชาวญี่ปุ่นชื่อ Hantaro Nagaoka ปฏิเสธรูปแบบของทอมสันในบริเวณที่ค่าใช้จ่ายของฝ่ายตรงข้ามไม่สามารถเจาะแต่ละอื่น ๆ . [2] เขาเสนอว่าแทนที่จะอิเล็กตรอนโคจรรอบประจุบวกเช่นแหวนรอบดาวเสาร์. [3]

รัทเธอจึงปฏิเสธรูปแบบของทอมสันของอะตอมและแทนที่จะนำเสนอรูปแบบที่อะตอมประกอบด้วยพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ว่างเปล่ากับประจุบวกของความเข้มข้นในศูนย์ในปริมาณขนาดเล็กมากที่ล้อมรอบด้วยเมฆของอิเล็กตรอน

ความจริงที่น่าสนใจ

จำลองนี้จะใช้ค่าใช้จ่ายที่จะเรียกเก็บได้สำหรับการคำนวณของทอมสันรุ่นพลัมที่เราเถียงเป็นจริงมากกว่าการจำลองอื่น ๆ ซึ่งก็ลบผลกระทบของกองกำลังไฟฟ้​​าสถิต จำลองนี้ยังส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์และกลายเป็นเหมือนนักวิทยาศาสตร์โดยการออกแบบสำหรับโปรตอนที่สามารถเคลื่อนย้ายหรือการกำหนดค่าสำหรับการประมวลผลการสร้างทฤษฎีที่ app อื่น ๆ จำนวนมากไม่ได้

การรับทราบ

ขอบคุณอย่างจริงใจของฉันสำหรับผลงานที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยของฟรานซิส Esquembre, Fu-Kwun Hwang โวล์ฟกังคริสเตียนเฟลิกซ์พระเยซูการ์เคล, แอนค็อกซ์, แอนดรูดัฟฟี่, ทอดด์ทิมเบอร์เลคและอื่น ๆ อีกมากมายในชุมชนที่มาเปิดฟิสิกส์