Sweet Battle

หวานรบเป็นที่ไม่ซ้ำกันได้อย่างรวดเร็วและมีความท้าทายเกมการกระทำ 2D จากมุมมองของตานกที่ผู้เล่นในรูปแบบของขนมจะวางอยู่ในที่เกิดเหตุและการต่อสู้กับศัตรูอื่น ๆ .

เลือกตัวละครหวานที่มีความสามารถพิเศษของเขาในการรบหวานและทำลายศัตรูเกลือโลภ อี้! การอยู่รอดของโลกหวานอยู่ที่เสาเข็ม เล่นที่แตกต่างกันกับตัวละครแต่ละตัวหาวิธีที่ดีที่สุดที่มีอำนาจและความพ่ายแพ้ของเขากับคนอื่น ๆ ทักษะของคุณ การรบหวานมีหลายบทและระดับที่มีสภาพแวดล้อมต่าง ๆ , สภาพอากาศและงานลวง

เล่นแคมเปญเรื่องราวของเราหรือกับเพื่อนของคุณในการเล่นหลายคนผ่าน Bluetooth หรือ Wi-Fi!

"การต่อสู้กับเพื่อนกับตัวละครหวานและบดขยี้พวกเขาทั้งหมดในที่เกิดเหตุ."

บ้าตัวอักษรหวานให้เลือก

►โดนัท - ที่ดินเหมือง กระสุนสามารถบินผ่านหลุมมีความเสียหายไม่ก่อให้เกิด

► Lollipop - ข่าวแหวนไฟฟ้าซึ่งทำร้ายเขตไฟฟ้า

►ไอศครีม - ถ่าย Iceball ที่ระเบิดและแช่แข็งทั่ว

►น้ำแข็ง Lolly - กลายเป็นมองไม่เห็นในขณะที่

► Cupcake - พ่นระเบิดที่ระเบิดและเจ็บทั่ว

►ช็อคโกแลต - Bumbs ขึ้นความทนทานและความแข็งแรงในขณะที่

► Bonbon - ยิงยิงวางยาพิษและเจ็บเป้าหมายได้รับผลกระทบ

►เค้ก - ถ่ายภาพลูกไฟซึ่งระเบิดและการเผาไหม้ทั่ว

ศัตรู mortail ของขนมกลายเป็นขนมที่มีรสเค็มตั้งแต่จุดเริ่มต้นของเวลาเพราะพวกเขาเกลียดชังเขาสำหรับความนิยมและใบหน้าสวยของพวกเขา แก๊งชั่วร้ายประกอบด้วยลูกชีสที่มีเบี้ยพอ, ถั่วเป็นอาวุธที่คาดเดาไม่ได้และสมองของการดำเนินการทั้งหมดเป็นเค็มสติ๊ก บอลชีสบ่น: "เหล่านี้ขนมโง่คิดว่าฉันเป็นลูกเหม็นน่าเกลียดเฮ้ฉันไม่ได้เป็นเพียงขนมโง่ฉันจะทำลายพวกเขาสำหรับอึของพวกเขาจะแก้แค้นเป็นคนวิเศษ..." อ่อนนุชตอบ: "บอลชีสเป็นเพียงคนขี้ขลาดนุ่ม แต่กะโหลกศีรษะของฉันคือ harderl ผู้ไอ้หวานคิดว่าพวกเขาเป็นเจ้าของโลกทั้งโลก แต่พวกเขาจะไม่ได้รับฉันได้อย่างง่ายดายผมจะสนใจพวกเขา..!" ผู้นำของพวกเขาเค็มติดประกาศสงครามขนมทั้งหมดและได้เริ่มเตรียมการโจมตีไปยังโฮมเวิร์ลด คุณยินดีที่จะช่วยให้ขนมของว่างก่อนที่จะทำลายโลกเค็มหวาน? คุณสามารถหยุดพวกเขา? รั้งตัวเองและโยนตัวละครของคุณในการต่อสู้มากยิ่งขึ้นเข้าไปรบหวาน! ตอนนี้ก็เริ่มต้น ...

รองรับ Google Play บริการเกม

ขอบคุณสำหรับการเล่น!

ได้รับในการติดต่อกับ รบหวาน:

http://www.sweet-battle.com

เป็นแฟนของรบหวาน Facebook A:

http://www.facebook.com/sweetbattlegame

โดย© Jiri Rozkovec