Thames River Flows

แม่น้ำเทมส์ Tamesis โบราณหรือ Tamesa เรียกอีกอย่างว่า (ในอ๊อกซฟอร์ดประเทศอังกฤษ) แม่น้ำไอซิสแม่น้ำสายหลักทางตอนใต้ของอังกฤษ ที่เพิ่มขึ้นใน Cotswold Hills ลุ่มน้ำครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 5,500 ตารางไมล์ (14,250 ตารางกิโลเมตร) แหล่งกำเนิดดั้งเดิมที่ Thames Head ซึ่งมีความแห้งตลอดทั้งปีถูกทำเครื่องหมายด้วยหินในทุ่งกว้าง 356 ฟุต (108.5 เมตร) เหนือระดับน้ำทะเลและ 3 ไมล์ (5 กม.) ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเมือง Cirencester บางคนคิดว่าแม่น้ำสาขาเป็นแม่น้ำที่มีการอ้างสิทธิ์ที่ดีกว่าในการเป็นแหล่งกำเนิด มันขึ้นใกล้กับหมู่บ้าน Seven Springs (700 ฟุต [213 เมตร] เหนือระดับน้ำทะเล) ทางใต้ของ Cheltenham

คุณสมบัติทางกายภาพ

แม่น้ำเทมส์มีความยาว 205 ไมล์ (330 กม.) วิ่ง 140 ไมล์ (226 กม.) จากแหล่งน้ำถึงขีด จำกัด ของกระแสน้ำ - กล่าวคือจากแม่น้ำเทมส์เฮดไปยังเทดิงตันล็อก - และเป็นปากแม่น้ำอีก 65 ไมล์ (104 กม.) ) จากที่นั่นไปที่ The Nore sandbank ซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนจากปากแม่น้ำไปสู่ทะเลเปิด ลุ่มน้ำซึ่งได้รับปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยปีละ 27 นิ้ว (688 มม.) มีโครงสร้างที่ซับซ้อน ในหลักสูตรด้านบนของแม่น้ำท่อระบายน้ำในพื้นที่สามเหลี่ยมกว้างที่กำหนดโดยที่สูงชันชอล์กของเนิน Chiltern และ Berkshire Downs ไปทางทิศตะวันออกและทิศใต้, Cotswolds ไปทางทิศตะวันตกและ Northamptonshire uplands ไปทางทิศเหนือ ที่ Goring Gap จะตัดผ่านชันของชอล์คและระบายลงสู่ดินแดนที่อยู่ทางตอนเหนือของเนินเขาที่ลาดลงของนอร์ ธ ดาวน์ แม่น้ำสายสุดท้ายที่ยิ่งใหญ่อย่างแม่น้ำเมดเวย์ไหลผ่านบริเวณ Weald ของเคนท์และซัสเซ็กซ์ไปทางใต้ของลอนดอน

ลักษณะที่โดดเด่นของแม่น้ำเทมส์ไหลผ่านที่ราบลุ่มที่ค่อยๆกลิ้งไปอย่างนุ่มนวลเป็นงานอภิบาลและไม่ลงรอยกัน โดยเฉลี่ยอยู่ระหว่าง Lechlade และลอนดอนน้อยกว่า 20 นิ้วต่อไมล์ (32 ซม. ต่อกม.) กระแสน้ำและคลื่นของทะเลยิ่งกว่านั้นมีผลอย่างมากต่อระดับน้ำของเส้นทางที่ต่ำกว่าของแม่น้ำ อิทธิพลของน้ำขึ้นน้ำลงนี้เริ่มรู้สึกเป็นระยะ ๆ เป็นเวลาสามชั่วโมงในช่วงน้ำขึ้นน้ำลงที่ Teddington ในเขตชานเมืองทางตะวันตกของกรุงลอนดอน การเปลี่ยนจากน้ำจืดเป็นน้ำกร่อยถึงเกิดขึ้นใกล้กับใจกลางกรุงลอนดอนรอบ ๆ แบตเตอร์ซี ที่สะพานลอนดอนในใจกลางเมืองแม่น้ำสูง 22 ฟุต (7 เมตร) ในสปริงและ 18 เมตร (5.5 เมตร) จากกระแสน้ำในแม่น้ำ

การไหลเฉลี่ยที่ระดับสูงสุดของกระแสน้ำขึ้นลงที่ Teddington คือ 1,856 ลูกบาศก์ฟุต (53 ลูกบาศก์เมตร) ต่อวินาทีเพิ่มขึ้นเป็น 4,640 ลูกบาศก์ฟุต (130 ลูกบาศก์เมตร) ต่อวินาทีหลังฝนฤดูหนาว ในอุทกภัยที่รุนแรง (เช่นมีนาคม 1947) การระบายที่ Teddington Weir อาจมากถึง 20,900 ลูกบาศก์ฟุต (590 ลูกบาศก์เมตร) ต่อวินาที ขึ้นชื่อว่ามีค่าเฉลี่ย 31,310 ลูกบาศก์ฟุต (887 ลูกบาศก์เมตร) ต่อวินาทีผ่านไปหนึ่งวันหลังจากพายุหนักในปี 1894 แม่น้ำในน้ำท่วมสามารถทำให้กระแสน้ำขึ้นน้ำลงในระยะทางที่ต่ำกว่า Teddington เอาชนะกระแสน้ำที่ไหลเข้าและทำให้กระแสน้ำไหลผ่าน ออกทะเลอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายวันในตอนท้าย ในทางกลับกันกระแสน้ำในฤดูใบไม้ผลิที่สูงสามารถทำลายฝายและส่งผลกระทบต่อการไหลของแม่น้ำได้ถึง 2 ไมล์ (3.2 กิโลเมตร) ต้นน้ำของ Teddington ศักยภาพของความหายนะที่เกิดขึ้นจากคลื่นยักษ์สำหรับโครงสร้างพื้นฐานใต้ดินอาคารและประชากรของลอนดอนทำให้การก่อสร้าง Thames Barrier ที่ Silvertown (เสร็จสมบูรณ์ในปีพ. ศ. 2525) และการป้องกันน้ำท่วมที่ครอบคลุมตลอดเส้นทาง

การท่องเที่ยวเทมส์

แม่น้ำเทมส์สามารถเดินเรือได้ด้วยเรือขนาดเล็กไปจนถึงสะพานเมือง Cricklade ใกล้กับแหล่งกำเนิดแม้ว่าเรือลาดตระเวนยานยนต์และเรือบรรทุกจะต้องเลี้ยวที่ Lechlade 10 ไมล์ (16 กม.) แม่น้ำที่ไหลผ่านคฤหาสน์ Kelmscott - บ้านหินหน้าจั่วของนักออกแบบสังคมนิยมและกวีวิลเลียมมอร์ริสซึ่งถูกฝังอยู่ในสุสานของหมู่บ้าน ก่อนที่จะไปถึงอ๊อกซฟอร์ดเทมส์ (หรือไอสิสวรรณกรรมฉายแวว) จะแกว่งไปทางทิศเหนือวนรอบเนินเขาที่ล้อมรอบด้วยป่าไม้ของ Wytham และ Cumnor ซึ่งสามารถมองเห็นเมืองจากทางทิศตะวันตก