เสียงพายุฝนฟ้าคะนอง

พายุฝนฟ้าคะนองหรือที่เรียกว่าพายุไฟฟ้าหรือพายุฝนฟ้าคะนองเป็นพายุที่มีลักษณะเป็นฟ้าผ่าและผลกระทบทางเสียงต่อชั้นบรรยากาศของโลกเรียกว่าฟ้าผ่า พายุฝนฟ้าคะนองที่ค่อนข้างอ่อนบางครั้งเรียกว่าพายุฝนฟ้าคะนอง พายุฝนฟ้าคะนองเกิดขึ้นในรูปของเมฆที่เรียกว่าเมฆคิวมูลัส ซึ่งมักมาพร้อมกับลมแรงและมักทำให้เกิดฝนตกหนัก และบางครั้งมีหิมะ ลูกเห็บหรือลูกเห็บตก แต่พายุฝนฟ้าคะนองบางแห่งมีฝนเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย พายุฝนฟ้าคะนองสามารถเข้าแถวหรือเปลี่ยนเป็นฝนได้ หรือที่เรียกว่าพายุ พายุฝนฟ้าคะนองรุนแรงหรือรุนแรงรวมถึงปรากฏการณ์สภาพอากาศที่อันตรายที่สุดบางอย่าง เช่น ลูกเห็บ ลมแรง และพายุทอร์นาโด พายุฝนฟ้าคะนองที่ต่อเนื่องที่สุดบางลูก เรียกว่าซุปเปอร์เซลล์ หมุนเวียนเหมือนพายุทอร์นาโด ในขณะที่พายุฝนฟ้าคะนองส่วนใหญ่เคลื่อนตัวโดยมีลมเฉลี่ยไหลผ่านชั้นโทรโพสเฟียร์ที่พวกมันครอบครอง แต่แรงลมเฉือนในแนวตั้งบางครั้งทำให้เส้นทางของพวกมันเบี่ยงเบนเป็นมุมฉากกับทิศทางของลมเฉือน

พายุฝนฟ้าคะนองเกิดจากการเคลื่อนตัวขึ้นอย่างรวดเร็วของอากาศอุ่นชื้น ซึ่งบางครั้งอาจเคลื่อนไปข้างหน้า อย่างไรก็ตาม จำเป็นต้องใช้เอฟเฟกต์เมฆบางประเภท ไม่ว่าจะเป็นคลื่นไปข้างหน้าหรือคลื่นสั้น หรือระบบอื่นๆ เพื่อให้อากาศเร่งความเร็วขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่ออากาศอุ่นและชื้นเคลื่อนขึ้นข้างบน อากาศจะเย็นลง ควบแน่น และก่อตัวเป็นเมฆสะสมที่สามารถเข้าถึงความสูงได้มากกว่า 20 กิโลเมตร (12 ไมล์) เมื่ออากาศที่เพิ่มขึ้นถึงอุณหภูมิจุดน้ำค้าง ไอน้ำจะควบแน่นเป็นน้ำหรือละอองน้ำแข็ง ทำให้ความดันภายในเซลล์พายุฝนฟ้าคะนองลดลง ปริมาณน้ำฝนทั้งหมดตกลงมาเป็นระยะทางไกลผ่านเมฆสู่พื้นผิวโลก เมื่อหยดตก มันจะชนกับหยดอื่นๆ และมีขนาดใหญ่ขึ้น หยาดน้ำที่ตกลงมาทำให้เกิดกระแสลมที่พัดเอาอากาศเย็นเข้ามา และอากาศเย็นนี้แผ่กระจายไปทั่วพื้นผิวโลก ซึ่งบางครั้งทำให้เกิดลมแรงซึ่งมักเกี่ยวข้องกับพายุฝนฟ้าคะนอง