Tom Jones Songs

แอปเพลง Tom Jones มีเพลงของ Tom Jones มากกว่า 200 เพลงสำหรับคนรักดนตรีที่ดี

ทอมโจนส์กลายเป็นหนึ่งในนักร้องยอดนิยมที่โผล่ออกมาจากการบุกรุกของอังกฤษ ตั้งแต่ช่วงกลางทศวรรษที่ 60 โจนส์ได้ร้องเพลงแนวเพลงยอดนิยมเกือบทุกรูปแบบไม่ว่าจะเป็นป๊อปร็อคเพลงการแสดงประเทศการเต้นรำและเทคโน สไตล์ที่แท้จริงของเขา - เสียงบาริโทนเต็มตัวที่แข็งแกร่งซึ่งไม่ค่อยมีความแตกต่างกันนิดหน่อยและละเอียดอ่อน - ไม่เคยเปลี่ยนเลย บนเวทีโจนส์เล่นเสน่ห์ทางเพศของเขา; มันไม่สำคัญว่าเขาจะอยู่ในเสื้อเชิ้ตที่ไม่มีกระดุมหรือชุดทักซิโด้เขาฉายรังสีเรื่องเพศที่มักทำให้เขาได้รับความสนใจจากแฟน ๆ ผู้หญิงที่อุทิศตัวให้กับเขาบ่อยครั้งที่โยนชุดชั้นในบนเวที การติดตามของโจนส์ไม่เคยลดน้อยลงไปกว่าทศวรรษ เขาสามารถใช้ประโยชน์จากแนวโน้มหาแฟนใหม่ในขณะที่ยังคงรักษาแกนหลักของเขาต่อไป

เกิดโทมัสจอห์นวู้ดเวิร์ดโจนส์เริ่มร้องเพลงอย่างมืออาชีพในปี 2506 แสดงเป็นทอมมี่สกอตต์กับวุฒิสมาชิกกลุ่มนักดนตรีชาวเวลส์ ในปี 1964 เขาได้บันทึกเพลงเดี่ยวจำนวนหนึ่งพร้อมกับโปรดิวเซอร์ Joe Meek และซื้อพวกเขาไปยัง บริษัท แผ่นเสียงต่าง ๆ เพื่อความสำเร็จเพียงเล็กน้อย ต่อมาในปีที่ผู้ผลิตเดคคาปีเตอร์ซัลลิแวนค้นพบทอมมี่สก็อตต์แสดงในสโมสรและสั่งให้เขาจัดการฟิลโซโลมอน มันเป็นหุ้นส่วนอายุสั้นและในไม่ช้านักร้องก็ย้ายกลับมาที่เวลส์ซึ่งเขายังคงร้องเพลงในคลับท้องถิ่น ในการแสดงครั้งหนึ่งเขาได้รับความสนใจจากอดีตนักร้องนายอำเภอกอร์ดอนมิลส์ซึ่งกลายเป็นผู้จัดการศิลปิน มิลล์เซ็นชื่อสก็อตต์เปลี่ยนชื่อเขาเป็นทอมโจนส์และช่วยให้เขาบันทึกซิงเกิ้ลแรกของเขาสำหรับเดคคา "ชิลล์แอนด์ฟีเวอร์" ซึ่งเปิดตัวเมื่อปลายปี 2507 "ชิลล์และไข้" ไม่ได้ทำแผนที่ ต้นปี 1965 ได้กลายเป็นที่นิยมอันดับหนึ่งในสหราชอาณาจักรและติดอันดับท็อปเท็นในสหรัฐอเมริกาการจัดวางป๊อปอัพชั้นยอดที่สอดประสานกันอย่างลงตัวกับภาพลักษณ์เซ็กซี่ที่แกว่งไปแกว่งมาของโจนส์ รวมถึง "กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว" "Little Lonely One" และ "With With Hands" ระหว่างปีพ. ศ. 2508 มิลส์ได้สร้างธีมภาพยนตร์ให้โจนส์บันทึกรวมถึงท็อปเท็นยอดฮิต "What Pussycat ใหม่?" (มิถุนายน 2508) และ "ธันเดอร์บอล" (ธันวาคม 2508)

ความนิยมของโจนส์เริ่มลดลงในช่วงกลางปี ​​2509 ทำให้โรงเลื่อยออกแบบภาพลักษณ์ของนักร้องให้เป็นที่น่านับถือและเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น โจนส์เริ่มร้องเพลงที่ดึงดูดผู้ชมอย่างกว้างขวางเช่นเพลงคันทรี่ "Green, Green Grass of Home" และ "Detroit City" กลยุทธ์ดังกล่าวทำงานในขณะที่เขากลับไปที่ด้านบนของแผนภูมิในสหราชอาณาจักรและเริ่มที่จะติดอันดับ Top 40 อีกครั้งในสหรัฐอเมริกาสำหรับส่วนที่เหลือของ '60s เขาได้คะแนนการเข้าชมที่สอดคล้องกันทั้งในอังกฤษและอเมริกา ในตอนท้ายของทศวรรษโจนส์ย้ายไปอยู่อเมริกาซึ่งเขาเป็นเจ้าภาพจัดรายการวาไรตี้ทางทีวีนี่คือทอมโจนส์ ระหว่างปี 2512-2514 การแสดงประสบความสำเร็จและวางรากฐานสำหรับการย้ายของนักร้องไปยังลาสเวกัสในช่วงต้นยุค 70 เมื่อเขาย้ายไปที่เวกัสโจนส์เริ่มบันทึกน้อยลงเลือกที่จะมีสมาธิกับการแสดงของสโมสรที่ร่ำรวย หลังจากกอร์ดอนมิลส์เสียชีวิตในช่วงปลายยุค 70 ลูกชายของโจนส์มาร์ควู้ดเวิร์ดกลายเป็นผู้จัดการของนักร้อง การเปลี่ยนแปลงในการจัดการทำให้โจนส์เริ่มบันทึกอีกครั้ง คราวนี้เขามุ่งเน้นไปที่ตลาดในประเทศปล่อยอัลบั้มป๊อปอัพสไตล์ป๊อปอัพของแนชวิลล์ในช่วงต้นยุค 80 ที่ทำให้เขาได้รับความนิยมอย่างมาก

ภายใต้ Milk Wood [EMI] การปรับปรุงภาพลักษณ์ของโจนส์ต่อมาในปี 1988 เมื่อเขาร้องเพลง "Kiss" ของเจ้าชายด้วยชุดเต้นรำอิเลคทรอนิกส์ Art of Noise ซิงเกิลดังกล่าวกลายเป็นท็อปเท็นที่ได้รับความนิยมในประเทศสหรัฐอเมริกาและไปถึง American Top 40 ซึ่งนำไปสู่การทัวร์คอนเสิร์ตที่ประสบความสำเร็จและมีส่วนร่วมในการบันทึกเสียงเล่น Dylan Thomas 'Under Milk Wood จากนั้นนักร้องก็กลับไปที่วงจรของสโมสรซึ่งเขาพักอยู่หลายปี ในปี 1993 โจนส์แสดงที่ Glastonbury Festival ในประเทศอังกฤษซึ่งเขาได้รับการตอบรับอย่างกระตือรือร้นจากฝูงชนรุ่นใหม่