فقه إسلامي

Dilde fıkıh: Bir şeyin anlaşılması ve bilgisi, kesin hükümlerin ve belirsiz konuların anlaşılması. Çünkü diğer bütün ilimlerden üstündür ve fıkıh adının bu terminolojiyle adlandırılması tesadüfidir ve fıkhın adı tüm şeriatı kaplar, bunlar arasında Allah'ın bilgisine, birliğine, kutsiyetine ve her şeye yol açar. sıfatlarına ve peygamberlerinin ve elçilerinin bilgisine, şartların, ahlakın, ahlakın ve kölelik hakkının yerine getirilmesinin bilgisi dahil olmak üzere, barış onların üzerine olsun. Bedreddin el-Zarkaşi, Ebu Hamid el-Gazali'nin şu sözünü zikreder: "İnsanlar fıkıh namına hareket ettiler, bu yüzden onu fetva ilmiyle, delilleriyle ve kötülükleriyle ayırdılar." Kalpte korku vardır. Hukukçulara göre: Dalları ezberlemek ve en az üç mesele. Ve hak ehline göre: İlim ve amelin birleşimi, Hasan el-Basri'nin: "Dünyadan yüz çeviren, ahirette zühd olan fakih, kendi kusurlarını bilir." Ebu Hanife bunu "ruhun bilgisi, malı ve borçlu olduğu şeyler" şeklinde tanımlamıştır ve bu tanımın genelliği, fıkhın diğer hukuk bilimlerinden bağımsız olmadığı Ebu Hanife dönemine uygundur.

Eş-Şâfiî, fıkıh ilmini kendisinden sonra gelen meşhur tanımla âlimler arasında “Ayrıntılı delillerinden elde edilen pratik hukuk hükümlerinin bilgisi” şeklinde tanımlamıştır. Fıkıh âlimlerinin terminolojisinde: “Hukuk hükümlerinin ayrıntılı delillerinden elde edilen bilgileri.” Daha sonraki âlimlere göre fıkıh ilmi, İslam tarihinin sonraki devirlerinde ise özellikle dalları ile ve fıkıhta bilgili olan fakihlere göre ise fıkhın esaslarını bilen fakihlere göre fıkıh ilmi denilmektedir. müctehiddir. İslam'da fıkıh önemli bir yere sahiptir, çünkü hukuk metinleri onun faziletini ve dini anlamanın gerekliliğini gösterir.Irak, Levant, Yemen ve Mısır ve bunlardan dört fıkıh mezhebi özetlenmiştir. Fıkıh, genel olarak hukuk hükümleri bilgisi olarak adlandırılan İslam tarihinin başlangıcıydı ve fıkıh çalışmaları ve bilimsel araştırmaların gelişmesi ve bilimlerin gelişmesi ve kodlanmasından sonra, fıkıh çalışmaları şunları içeriyordu: kökenler, dallar, kurallar, çalışma tarihi, okullar fıkıh, okullara girişler, hukukçuların rütbeleri, içtihat dereceleri ve diğerleri. Deyimsel anlamıyla içtihat: Adli bilimlerin türlerinden biri olan hukuk dallarının bilimi, yani “ayrıntılı delillerinden elde edilen pratik hukuk hükümlerinin bilgisi” olarak adlandırıldı.