Asan Tajweed Qaida of Holy Qur

Kuran'ı Tajweed ile okumak, her harfi uygun uzatma, duraklama, nazalleştirme, ayırt edicilik ve fonetik gibi tüm ifade niteliğindeki özellikleriyle, gerekli yerlerde uygun ritim ve vurgu ile telaffuz etmek anlamına gelir. Tajweed'in en önemli kısmı, konuşma organlarının doğru pozisyonunu ve eklemlenme tarzını öğrenmektir.

Harfler doğru telaffuz edilmezse ayetin / ayetin anlamı değiştirilebilir. Bu nedenle Kuran'ın her harfini tüm kuralları ve özellikleriyle doğru bir şekilde okumak önemlidir.

Bu uygulama, bu ahkaam / kuralları anlamaya yardımcı olmayı ve bunları hatırlamanın modern bir yolunu sağlamayı amaçlamaktadır. Tajweed uygulamasının sık kullanımıyla, kişi sadece ahkamı öğrenip hafızaya almakla kalmayacak, aynı zamanda bu ahkaamların doğru uygulamasıyla da sonunda Kuran okumaya başlayacaktır.

Kuran'ın okunması bağlamında, tajwīd (Arapça: تَجْوِيدْ tajwīd, IPA: [tædʒˈwiːd], 'konuşma') harflerin tüm nitelikleriyle doğru telaffuz edilmesi ve çeşitli geleneksel yöntemlerin uygulanması için bir dizi kuraldır. okuma (Qira'at). Arapça'da, tajwīd / tajwid terimi, geliştirme veya mükemmel bir şey yapmak anlamına gelen j-w-d üçlü kökünden türetilmiştir. Teknik olarak Kuran'ı okurken her harfe hakkını vermek anlamına gelir.

Tacwid'in tarihi, her okuyucunun kendi tajweed kurallarına sahip olduğu ve aralarında çok fazla örtüşme olduğu için, qirat tarihine bağlıdır.

Tacwid ile ilgili temel Kuran ayeti 73: 4: "... Kuran'ı ölçülü bir şekilde ezbere okuyun." Bu ayette kullanılan tart l Arapça: تَرْتِي thisل kelimesi, hadiste de emri ile bağlantılı olarak sıklıkla kullanılmaktadır. Yavaş, dikkatli ve kesin bir şekilde ifade etmek demektir.

Eb Davud'un (Davud / Davud / Davud) hadis derlemesinde "Kuran'da (Mushaf) tartīl [ile birlikte okuma] tavsiyesi" başlıklı bir bölüm bulunmaktadır. Anlatımla başlar: "Reslullah'a selam ve selam olsun dedi: Kendini Kuran'a adamış kişiye, dikkatle okuduğu zaman dikkatle okuması, çıkması ve ezberlemesi (Arapça: رَتِّلْ) söylenecektir. dünyadaydı, çünkü okuduğu son ayete gelince meskenine ulaşacaktır (Sunan Abi Davud 1464). " Bu anlatım, okuma tarzının önemini ve ölümden sonraki yaşamdaki olumlu etkilerini anlatır. Bir sonraki rivayet, uzatmanın önemini anlatmaktadır (Arapça: مَدًّا): "Katadah şöyle dedi: Anas'e Peygamber'in Kuran'ı okumasını sordum, barış ve bereket onun üzerine olsun. uzun vurgular açıkça (Arapça: كَانَ يَمُدُّ مَدًّا) (Sunan Abi Dawud 1465). " Bu rivayet, ashabın bile bugün tecvd kurallarında kullanılan bazı terimleri kullandığını göstermektedir.

Arap alfabesinde 28 temel harf artı hamzah (ء) vardır.

ا ب ت ث ج ح خ د ذ ر ز س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ك ل م ن و ہ ي

Arapça kesin makale ال al- 'dır (yani alif harfi ve ardından lām). Lām in al-, ondan sonraki harf "qamaryah" ("ay") ise telaffuz edilir, ancak ondan sonraki harf "shamsīyah" ("güneş") ise, ondan sonraki lām sonraki mektubun parçası olur ( asimile). "Güneş" ve "ay", "ay" ve "güneş" (sırasıyla kamar ve şamlar) için kullanılan sözcükler bu kuralın örnekleridir.

Ay harfleri: ا ب ج ح خ ع غ ف ق ك م هـ و ي

Güneş harfleri: ت ث د ذ ر ز س ش ش ض ط ظ ل ن

Fiili tecvīd kurallarını bilmek bir topluluk görevidir, yani her topluluktan en az bir kişi bunu bilmek zorundadır. Bireyler için karar konusunda görüş farklılığı var. Shadee el-Masry, Kuran'ın açılış s chapterresini (el-fatih) doğru tecvd ile okumanın her Müslümana bireysel bir zorunluluk (farḍ / farz al-'ayn) olduğunu belirtir. kuralların kendi terimlerini ve tanımlarını bilir