İslam Alimləri

Rabbani İmam Əhməd ibn Hənbəl

(çox qısa bir tərcümeyi-hal)

Əhli-Sünnətin imamı, Şeyxul-İslam, Əbu Abdilləh, Əhməd bin Muhamməd bin Hənbəl bin Hiləl bin Əsəd bin İdris bin Abdilləh bin Həyyan bin Abdilləh bin Ənəs bin Auf bin Qasit bin Mazin bin Şeyban bin Zuhl bin Səaləbə bin Ukəbə bin Sab bin Ali bin Bəkr bin Vail əz-Zuhli əş-Şeybəni əl-Mərvazi, sonra əl-Bəğdədi.

Oğlu Saleh deyir: Atam dedi: “Yüz altmış dördüncü ilin rabiul-əvval ayında doğulmuşam.” Bunun eynisi Yaqub əd-Dəuraqi’dən rəvayət olunub. Oğlu Abdullah və Əhməd bin Əbi Xeysəmə isə dedi: “Rabiul-Axir ayında doğulub.”

İmam Əhmədın atası Mərv qoşununda xidmət edən bir əsgər idi və gənc yaşında, təqribən otuz yaşlarında vəfat etmişdi. İmam Əhməd yetim olaraq böyümüş və onun tərbiyəsi ilə anası məşğul olmuşdur. Deyilənə görə anası ona hamilə olduğu halda Mərvdən köçmüşdür.

İmam Əhməd çox kiçik yaşlarından elm tələbinə başlayıb. Hənbəl deyir: “Əbu Abdilləhi belə deyərkən eşitdim: “(Yüz) yetmiş doqquzuncu ildə hədis yazmağa öyrənməyə başladım və Huşeym’in məclisində olduğum zaman Həmməd bin Zeyd’in ölüm xəbərini eşitdim.” İmam Malikin və Həmməd bin Zeydin öldüyü ildə, on beş yaşında dini elm öyrənməyə başlayıb.