June Dahn 3D

Tüm umutlar kayboldu. Yaşanabilir bir kapsülde yıldızlar arasında sürüklenmek. Bir uzay gemisinde. Tüm insan kolonilerinden çok çok uzakta. Kayboldun.

Tüm umutların kaybolduğunu - sadece bir dakika önce yapay zekanız olana kadar düşündüğünüz şeydi. arkadaşınız yüksek sesiyle sizi uyandırdı: "Bil bakalım ne buldum? Siz insan bana daha sonra teşekkür edebilirsiniz."

Gözlerinizi açtığınızda, kaptan güvertesinin ön penceresinin izin verdiği ölçüde kırmızı ve sarı renkli kütlelerden oluşan bir duvarın kendisini herhangi bir yönde gösterdiğini görürsünüz. Sonra başka bir özellik gözünüze çarptı, özellikle yan taraftaki kıvrımda göze çarpan hafif mavimsi bir renk tonu. Bir gezegen. Herhangi bir gezegen değil, oksijen atmosferine sahip bir gezegen. "Yeniden giriş için rotayı belirlediniz mi? Buradan herhangi bir iletişim şekli geliyor mu?" yapay zekaya sor.

Şöyle cevaplıyor: "Bu kayanın etrafında beliren bir yarı akıllı makine yarışı var. Ve evet, son derece ilgileneceğinizi bildiğimden, yeniden giriş için rotayı belirledim. Aslında, gemimizin dayanıklılığını maksimuma çıkaracak ve bizi minimum sürede yere indirecek türde yeniden giriş açısını ve hızını hesaplamak için neredeyse sonsuz hesaplama yeteneğimi kullandım." Arkadaşınız konuşmasını bitirdiğinde, 19. yüzyıldan kalma bir trenin muhtemelen nasıl bir ses çıkaracağına dair artan ses seviyesini fark etmeye başlıyorsunuz. Aynı zamanda gezegenin görüntüsünün yerini yoğun turuncu bir parıltı almaya başlar. Muhteşem yapay zekanız. neredeyse dik bir yeniden giriş açısı ayarlayın. Bu artık can sıkıcı olmaya başladı.