Notes from the Underground Fyo

Yeraltı Adamının anlatımı, ideolojik imalar ve zamanın politik iklimi ile ilgili karmaşık konuşmalarla doludur. Kurmacalarını ideolojik söylemin bir silahı olarak kullanan Dostoyevski, zamanının ideolojilerine, özellikle nihilizm ve rasyonel egoizmine meydan okuyor. Kısım 2'de, Yeraltı Adamının Liza'yı karanlıkta otururken boşalttığı rant, böyle bir çatışan ideolojinin tartışıldığı bir andır. Liza, toplumda başarılı bir şekilde çalışma hayallerini gerçekleştirme aracı olarak hayatta kalabileceği ve genelevinin saflarında yükselebileceğine inanıyor. Bununla birlikte, Yeraltı Adamının öfkeyle işaret ettiği gibi, bu tür rüyalar yalnızca toplumsal sistemlerin değil, insanlığın genel olarak yolsuzluk ve mantıksızlıktan kaçınma kabiliyetine dair ütopik bir güvene dayanıyor. Kısım 1'de Yeraltı Adamının kaba davranmaktan ve tıbbi yardım aramayı reddetmekten duyduğu zevkle ilgili olarak gösterilen noktalar, idealize rasyonalitenin, insanlığın daha karanlık ve mantıksız tarafını hesaba katmamak için doğal olarak nasıl kusurlu olduğuna dair örnekleridir. Yeraltı Adamı, yaldızlı toplum anlayışının altında yatanın, Liza'nın sonunda onu feci bir yoldan aşağıya götüreceğini ve nihayetinde onu yok ettiğini söylediği şey olduğunu savunuyor.

Yeraltı Adamının kendisini toplumun bu dağınık görüşüne yerleştirdiği yer oldukça karmaşıktır. Dünya ile irrasyonel ve kindar etkileşimi konusunda çok açık ama aynı zamanda "oynayacağı bir bebek" veya "içinde şekerli bir bardak çay" zevkini anladığını da itiraf ediyor. bozuk toplum). Buradaki önemli ayrım, Yeraltı Adamının toplumda böyle bir hoşgörü nedeniyle aylarca aylarca dişlerini taşlarken uyanık kalmasıdır. Burada görüntülenen utanç, onu rasyonel egoistlerden ve ütopik hayalperestlerden ayıran şeydir, ancak bazen bu idealleri satın almak için hissetme arzusu, onu toplumun yanına ya da onu yeraltına sürükleyen şey olarak algılanabilir. (Ara)

“Yeraltından Notları” nı seveceğinizi umuyoruz.

Teşekkür ederim…