Şeytan Tarihi

Şeytan , Tanrı'ya veya dünyaya karşı duran kötü bir varlıktır. Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam'da dünyadaki kötülüklerin baş faili olarak kabul edilir. Diğer dinlerde ve kültürlerde, Şeytan mutlak kötülük fikrini taşıyan bir varlık olabilir.

İblis sözcüğü de çoğu zaman Şeytan ile aynı anlamda kullanılır. Yeryüzündeki birçok dinde ve mitolojilerde Şeytan, genellikle doğaüstü güçlere sahip, sürekli insanları dinden, dolayısıyla yaratıcısının emirlerinden iyilik ve yardımlaşmak gibi şeylerden uzaklaştırmaya çalışan bir varlık olarak düşünülmüştür. Bunun yanı sıra Şeytan'a tapan veya Şeytan'ı yücelten inançlar ve akımlar da mevcuttur. Bu akımlardan en yaygın olanı Satanizm'dir.

Dini bilimler, şeytanın farklı kavramlarını sınıflandırır: 1) Şeytan, Tanrı'dan yüz çeviren ve sonra kötülüğe ayartan ve acılara neden olan bir varlık olabilir (bir İblis). 2) Tanrı'nın bir yönü olabilir. 3) Tanrı'dan bağımsız, kendi başına var olan bir kötülük ilkesi olabilir. 4) Şeytan, gerçek varlığı olmayan insan ahlaksızlıklarının bir sembolü olarak görülüyor.

Latince'de "Diábolus, Diaboli", İspanyolcada "Diablo", Yunancada "Diabolos", "Karanlıkların Efendisi," "Beelzebub" (Sinek Kral), "Belial", "Mephisto" ya da "Lucifer", Rusçada "Satana", eski Türkçede "Yek" ya da 'Albız 'olarak geçer. Yahudilik veya Kabbala felsefesinde "Samael" olarak geçer. İslam'da "Azâzîl" olarak da bilinir. Maniheizmde veya Zerdüştçülük ismı Ehrimen'dır.