Scary Doll: Horror Game

1950'lerde, sisle örtülü bir vadide bir yerde, Vale ailesinin korku malikanesi duruyordu. Bu perili ev, ürkütücü sessiz bir labirentte gizlenmiş, kalabalık şehirlerden farklı bir dünyaydı. Gölgelerin sırları fısıldadığı ve havanın terör ve gizemlerin soğuğuyla dolu olduğu bir kulübeydi. Pek çok sırrı arasında, her odayı dolduran ve her biri Vale kızları olan siz ve ikiz kız kardeşiniz Emily tarafından titizlikle bakılan porselen bebekler vardı.

Malikane, hem kötü hem de zalim esrarengiz bir öğretmen olan korkunç büyükanneniz tarafından yönetilen hem malikane hem de hapishaneydi. Onun varlığı korku malikanesine uzun bir gölge düşürüyor, şeytani bebeklere olan aşkı takıntı sınırında. Kabus hikayeniz bu gotik cennette başlıyor.

Günleriniz genellikle büyükannenizin değer verdiği ürpertici bebeklerin etrafında dönen oyun ve kahkahalarla doluydu. İkiz kızınız Emily her zaman yanınızdaydı. İkiniz arasında o kadar derin bir bağ vardı ki bazen gerçeklik ile hayal arasındaki çizgiyi bulanıklaştırıyordunuz. Bebek simülatörüyle oynadın, onlara güzel kıyafetler giydirdin ve çeşitli sahnelerde porselen yüzlerini düzenledin. Ama Emily'de tuhaf bir şeyler vardı. Tüyler ürpertici bebeklerle olan bağlantısı sinir bozucu derecede yoğundu ve bazen onun tamamen gerçek mi yoksa sadece hayal gücünüzün bir ürünü mü olduğunu merak ediyordunuz.

Noel arifesinde Emily size iki yeni korkunç bebek hediye etti. İkinizle aynıydılar; biri sizi, diğeri onu temsil ediyordu. Adını siz ve kız kardeşiniz Sara ve Emily'den alıyor. Japon bebekleri, neredeyse canlı görünen korku gözleriyle karmaşık bir şekilde hazırlanmıştı. O gece, dışarıda kar yavaşça yağarken, anime dünyasında olduğu gibi sarsıcı bir olay paramparça oldu.

Günler haftalara dönüşürken Emily kayıptır. Ve yakınınızdayken sırlar fısıldayan lanetli bebekler dışında kendinizi korku malikanesinde yalnız buldunuz. Kaçış arayışı içinde komşunun evinin gizli köşelerini keşfetmeye başladın. Bu keşiflerden birinde, tuhaf eserler ve okült sembollerle dolu gizli bir odaya rastladınız.

Gerçek korku, haşhaş bebeklerin kendi başlarına hareket ettiğini fark ettiğinizde başladı. Geceleri canlanmış gibi görünüyorlardı, porselen yüzleri kötü niyetli ifadelere bürünüyordu. Bunların sıradan ürkütücü bebekler değil, korku evinin karanlık varlıkları tarafından yönlendirilen, kendi iradeleriyle yaşayan kuklalar olduğu ortaya çıktı.

Bir oyun zamanı gecesinde, bu tüyler ürpertici kuklalardan ilki harekete geçti. Katil bebeğin şiddet eylemine tanık olduğunuzda hava, yaklaşmakta olan bir dehşet duygusuyla ağırlaştı. Yaşayan bebekler sizinle oynamak istiyor. İşte o zaman tehlikeleri anladınız: kaçmak ya da sonsuza kadar kötü bebeklerin lanetli dünyasının bir parçası olmak.