The Federalist Papers

Federalist makalelerinin tamamını çevrimdışı İngilizce olarak okuyun.

Federalist Makaleler, Alexander Hamilton, James Madison ve John Jay tarafından Birleşik Devletler Anayasasının onaylanmasını teşvik etmek için toplu takma adı "Publius" altında yazılan 85 makale ve denemeden oluşan bir koleksiyondur. Koleksiyon, 20. yüzyılda The Federalist Papers adı ortaya çıkana kadar The Federalist olarak biliniyordu.

Bu makalelerin ilk 77'si, Ekim 1787 ile Nisan 1788 arasında Independent Journal, New York Packet ve The Daily Advertiser'da seri olarak yayınlandı. Bu 77 makalenin ve diğer sekiz makalenin bir derlemesi The Federalist: A Collection adıyla iki cilt halinde yayınlandı. Mart ve Mayıs 1788'de J. & A. McLean yayınevi tarafından 17 Eylül 1787 tarihli Federal Konvansiyon tarafından kabul edildiği üzere Yeni Anayasanın Lehine Yazılmış Denemeler. Son sekiz makale (No. 78–85) 14 Haziran ve 16 Ağustos 1788 arasında New York gazetelerinde yeniden yayınlandı.

The Federalist'in yazarları, seçmenleri Anayasayı onaylamaları için etkilemeyi amaçlıyordu. Federalist No. 1'de, bu tartışmayı geniş siyasi terimlerle açıkça belirlediler:

İnsan toplumlarının gerçekten yetenekli olup olmadığı, düşünme ve seçim yoluyla iyi bir hükümet kurma konusunda önemli soruya karar vermeleri, davranışları ve örnekleri ile bu ülkenin insanlarına mahsustur göründüğü sık sık dile getirilmiştir. ya da siyasi anayasaları için kaza ve güce bağlı olmaya mahkum olup olmadıkları.

10 numaralı Federalist, felsefi açıdan genel olarak 85 makalenin en önemlisi olarak kabul edilir. Madison, kitabında, çoğunluk hizipleri tarafından yönetilmeyi engellemenin yollarını tartışıyor ve büyük, ticari bir cumhuriyeti savunuyor. Bu, Madison'ın Amerika Birleşik Devletleri'nin ölçüsünü aldığı, genişletilmiş bir cumhuriyet için uygun olduğunu ilan ettiği ve Federal Konvansiyon'un anayasal ve siyasi yaratıcılığının unutulmaz bir savunmasıyla sonuçlandığı Federalist No. 14 ile tamamlanmaktadır. Hamilton, Anayasa'da özgürlüğü koruyan çeşitli hükümlerin bir "haklar bildirgesi" olduğu konusunda ısrar ederek bir Haklar Bildirgesi ekleyerek Anayasayı değiştirmeye gerek olmadığını öne sürüyor. Yine Hamilton tarafından yazılan 78 numaralı Federalist, federal yasaların veya yürütme kanunlarının federal mahkemeleri tarafından yapılan adli inceleme doktrininin temelini oluşturur. Federalist No. 70, Hamilton'un tek kişilik bir baş yönetici için davasını sunuyor. Federalist No. 39'da Madison, "Federalizm" olarak adlandırılan şeyin en açık açıklamasını sunuyor. Federalist No. 51'de Madison, hükümeti "insan doğası üzerindeki tüm düşüncelerin en büyüğü" olarak gerekçelendirmesi için sık sık alıntılanan bir denemede kontroller ve dengeler için argümanları damıtmaktadır. Tarihçi Richard B. Morris'e göre, The Federalist Papers'ı oluşturan makaleler "Anayasa'nın karşılaştırılamaz bir açıklaması, siyaset biliminde hem genişlik hem de derinlik açısından daha sonraki herhangi bir Amerikan yazarının ürünü ile eşi benzeri olmayan bir klasik."

21 Haziran 1788'de önerilen Anayasa, VII. Madde uyarınca gerekli olan en az dokuz eyalet tarafından onaylandı. Temmuz 1788'in sonlarına doğru, on bir devletin yeni Anayasa'yı onaylamasıyla, yeni hükümeti örgütleme süreci başladı.