Қуръони Карим тоҷикӣ

Ин тарҷума аз Қуръони карим мабнӣ бар таҷрибаҳои ғании гузаштагон аз он ҷумла – тарҷумаи »Ҷомеъу-л-баён ан таъвили-л-Қуръон«-и Муҳаммад ибни Ҷарири Табарӣ (машҳур ба »Тарҷумаи Тафсири Табарӣ«, асри X), »Тафсири Ҳусайни«-и Мавлоно Хусайн воизи Кошифӣ (асри XV), ба хусус тарҷумаи Шоҳ Валиюллоҳ ибни Абдураҳими Деҳлавӣ-»Фатҳур-р-Раҳмон фи тарҷумати-л Қуръон« (асри XVIII) ва амсоли онҳо анҷом ёфтааст, ки тоҷикон таърихан Китоби Муқаддаси дини худро бо эътимод ба онҳо тиловат мекарданд, меомӯхтанд, меомӯзонданд ва доир ба улуми Қуръонию исломи китобҳо менавиштанд. Ҳамчунон ки дар тамоми тарҷумашои Қуръони карим рафтааст, мақсад аз ин тарҷума низ пайдо кардани ҳидояти аввалӣ ва маъниҳои Қуръонӣ буда, барои таҳлил ва баровардани ҳукм аз онҳо нест. Ва тарҷума барои ҳамаи онҳоест, ки Қуръонро чун ваҳйи илоҳӣ ва Қитоби Муқаддаст дини худ пазируфтаанду омӯхтанианд