Таҷвиди Қуръон

Ба номи Худованди бахшояндаи меҳрубон

Таҷвиди Қуръон бо забони тоҷики

Худои Таъоло Қуръонро барои роҳнамоии инсонҳо фиристод, то тавассути он ба хушбахтии дунёву охират сазовор гарданд. Қуръон китобест, ки аклҳоро тақвият медиҳад, дилҳоро равшан мекунад ва беҳтарин роҳи таълиму тарбияро барои ҷомеа муайян месозад.

Аз ҳазрати Усмон, разия-л-Лoҳу анҳу, ривоят аст, ки Пайғомбари Худо, салла-л-Лoҳу алайҳи ва саллам, гуфт:

«Беҳтарини шумо касест, ки Қуръон омӯзад ва Қуръон омӯзонад». [Саҳеҳи Бухорӣ, китоби фазилатҳои Қуръон, ҳадиси 5027]

Аз ҳазрати Алй разия-л-Лoҳу анҳу, дар бораи ин оят пурсиданд:

(Ва Қуръонро бо тартил бихон). Сураи «Муззаммил» ояти 4

Гуфт: "Тартил: таҷвиди ҳарфҳо [адои талаффузи ҳарфҳо ба оромӣ ва шумораи муайян] ва шинохти мавзеи вақфҳо аст".

Пас, бояд донист, ки илми таҷвид ашраф ва афзали улум аст, зеро ба бузургтарин китоб - Қуръон алоқаманд мебошад.