دوو مگی عبادت است و روح راسیدان با خودو و ریزوی اورو با داتوس اواردان مبشاد. خداوندی مخروبون مفارمویاد: «وا پروردیگوراتون گفت: با من دوو کونید، بعد دویی شومورو کابل کونم; هامونو اونون، کی از عبادتی من تکابور مکونند، حر گردیدا، با دوزخ دوهیل کهند شد.» (سوری «گوفر»، 60.)