اعراب القران وبيانه

مؤلف سالهای زیادی از عمر خود را صرف نوشتن این کتاب کرد تا این چهره علمی بزرگوار را تهیه کند و هر که آن را مرور کند به وسعت دانش مؤلف پی می برد، همان گونه که به میزان زحمتی که در نگارش این کتاب متحمل شده و دقتی که در همه مطالب آن و هماهنگی مباحث آن کرده است، پی می برد.

اولین چیزی که به نظر ناظر می رسد این است که او فقط به تجزیه قرآن نمی نگرد، بلکه به «حلقه ای از معرفت» در قرآن می نگرد که شامل شرح آیات و سپس تاریخ و ادبیات و فقه و احکام و همچنین مبنایی است که کتاب بر آن بنا شده است که تجزیه قرآن است.

این کتاب به‌خاطر کتاب‌هایی است که در عصر جدید در زمره کتاب‌های تفاسیر قرآن قرار گرفته‌اند، که نیاز مبرمی به کتابخانه‌ای جامع قرآنی دارد، زیرا شامل زبان، تفسیر، تجزیه، بلاغت و بخش‌هایی از ویژگی‌های تاریخی، دلایل نزول و غیره است. کتاب‌های مربوط به دستور زبان، صرف‌شناسی و بلاغت نویسنده میراث عظیمی یافت که با کامل بودن و بلوغ مشخص می‌شود. او نیاز به جمع آوری و هماهنگی داشت، از این رو با عبارتی آسان، اندیشه ای روشن و بیانی انعطاف پذیر که به آسانی وارد ژرفای اندیشه بشری شد، آنچه را که با آن احساس راحتی می کرد، از میان میراث صرف و نحو قرآن انتخاب کرد.