الوجودية مذهب انساني | جان بول

این کتاب رونوشتی است از سخنرانی سارتر

برای پاسخ به تضادهای فلسفه وجودی

وی در بخش اول کتاب ، درباره رئوس مطالب اگزیستانسیالیسم صحبت کرد

اعتقاد به وجود قبل از آنچه هست

و آن مرد چیزی نیست جز نتیجه کارش

این وظیفه شخص است که او را تعیین می کند

همچنین وجود دیگران را تعیین می کند

و همچنین انتخاب های او که باعث شکل گیری حضور وی و حضور اطرافیان خواهد شد

وی به عنوان مثال از مرد جوانی که به دنبال مشاوره در پرونده خود استناد کرد

این مثالی است که او در هر سطری که نوشته است از آن استفاده کرده است

که ناویل به استفاده مکرر سارتر از وی اشاره کرد

در واقع ، این تنها چیزی نیست که سارتر تکرار کرده است

از آنجا که او در سخنرانی خود بسیار اندک است ، او مرتباً سه چیز را تکرار می کند

1- حضور قبل از طبیعت

2- کار وجود است

3- اگزیستانسیالیسم یک آموزه انسانی است

و مورد آخر صادقانه است که من آن را درک نکردم ، سعی کنید آن را توضیح دهید ، اما احساس گم شدن کردم

سارتر در اینجا مردی با استدلال و ضعف بود

گفتار او با چنین حمله ای به اگزیستانسیالیسم آغاز می شود و برخی منتقدین می گویند اگزیستانسیالیسم و ​​غیره.

شاید انتقادهای زیادی پیرامون وی و تلاش وی برای پاسخ به آن ، او را به جو متلاطم و آشفته ای تزریق کند

به عدم استدلال وی کمک کرده است

این همان چیزی است که به نظر من صحیح است

وقتی یکی از کارهای دیگر او را می خوانم

بخش دوم کتاب گفت و گو بین او و مارکسیست ناویل است

دومی انتقاد می کند و سارتر نیز پاسخ می دهد

گرچه مارکسیسم نیز با اشتباهات خود فلسفی است

برخی با انتقادهای زیادی روبرو هستند

شاید موقعیت و واکنش های ناف نسبت به سارتر احساس قدرتمندتر و متقاعد کننده تری داشته باشد

 یک آموزه فلسفی می گوید وجود یک فرد زودتر از آنچه هست است ، زیرا ماهیت و شخصیت شما در طول زندگی شما شکل می گیرد و من نمی توانم قبل از شخصیت شما قضاوت کنم ، شما وارد موقعیت های بسیاری می شوید و در هر موقعیتی موقعیت متفاوتی دارید! بنابراین ، شما هر روز به دلیل تجربیاتی که در زندگی به دست می آورید تشکیل می شوید و من نمی توانم درباره شما قضاوت کنم زیرا این آزادی شما را محدود می کند. منظور من این است که اگر کسی شرور باشد یا رفتار بدی داشته باشد و یک فرزند پسر داشته باشد ، من نمی توانم پیش بینی کنم که این پسر قبل از شکل گیری اخلاقی خواهد داشت و من نمی توانم بگویم که مطمئناً به اندازه پدرش بد خواهد بود! این حق من نیست