حوجن

ابراهیم عباس جوانی در اوایل دهه نود است، داستان خود را با ساوسان به شما تقدیم می کنم

ابراهیم عباس جوانی است که در اوایل دهه نود زندگی خود است. من داستان خود را با ساوان ، دیوانه به شما ارائه می دهم. امیدوارم که بدون توجه به موانعی که دنیاهای ما را از هم جدا می کند ... دنیای بشریت ... و دنیای جناب ، نگرانی ها و احساسات من را با من در میان بگذارید «این احمقانه است که تصور کنیم شرک فقط در سجده برای یک اتاق یا گاو است. ما از او پناه می بریم ... زیرا او با نشانه ای همراه نیست ، بلکه مخفی می شود و با حجاب شرعی پنهان می شود. طبیعت او طمع متنوع است .. وحشت عزاداری .. استیصال .. با علم به اینکه مهلت او قطع شده است ... و او از گرسنگی نخواهد مرد! اگر من یک انسان بودم و می دانم که فقط شصت یا هفتاد سال زندگی خواهم کرد ، پس این چند سال را در میان عزیزانم سپری خواهم کرد ، قبل از اینکه از آنها جدا شوم آنها را راضی کنم و پشیمان شوم ... همانطور که پشیمان هستید. فکر نمی کنم هیچ یک از شما هرگز این احساس ، احساس قدرت پنهان کاری را داشته باشد: دیدن کسی که شما را نمی بیند ، نگرانی های دنیا را به دوش بکشد و در کنار شما شخصی که در یک صحنه کمدی در تلویزیون می خندد ، یا اینکه ناگهان از خواب بیدار شوید با صدای یک دعوای خشمگین خانوادگی که مربوط به شما نیست.