Alchimista

کیمیاگر نامی است که او هنگام نوشتن بر سر می‌گذارد، زیرا او فقط راهی را نمی‌پیماید که قبلاً ردیابی شده است. مهم نیست کی و کجا به دنیا آمده، چه درس خوانده و کجا کار کرده است، او فقط به عشق و دانش اهمیت می دهد، بنابراین تصمیم گرفت از تجربیات و مطالعات خود بنویسد. کیمیاگر ریشه های خود را برید زیرا او درختی است که نمی تواند مانند دیگران شکوفا شود، برعکس درختی است که شاخه هایش تاریکی را جستجو می کند و به دنبال آنچه از چشم ها پنهان است می گردد. از دوران نوجوانی، زمانی که او مجبور شد ثمرات کار خود را پنهان کند و حتی برای مدتی معین آنها را رها کند، تسلیم یک محیط خانوادگی بیش از حد احمقانه و متعصبانه برای درک چیزی، چه رسد به رد او از مذهب کاتولیک. سپس عشق می آید، تا او را از پایانی بدبخت نجات دهد و آگاهی از وجودش را در قلبش بیدار کند، این پارادایم در ابتدا با یک زندگی سپری شده و احساس سرزنش برای برآورده نکردن انتظارات، تحریف شد، بنابراین گام اساسی برداشته می شود که منجر به کیمیاگر تا در نهایت نه تنها اثر رها شده، بلکه کل زندگی خود را دوباره به دست خود بگیرد.