Constitution of Tonga

قانون اساسی عالی ترین قانون است که براساس آن دولت تونگا عمل می کند

قانون اساسی تونگا عالی ترین قانونی است که براساس آن دولت تونگا فعالیت می کند. این قانون توسط پادشاه جورج توپو اول در 4 نوامبر 1875 به تصویب رسیده است. این ساختار دولت تونگا و تعادل بین قوه مجریه ، مقننه و دادگستری آن را تعیین می کند. سالگرد عبور از آن هر ساله به عنوان روز قانون اساسی تونگا جشن گرفته می شود.

قانون اساسی به سه بخش تقسیم شده است. قسمت اول اعلامیه حقوق مردم تونگا است. قسمت دوم به شکل دولت می پردازد. قسمت سوم قوانینی را برای مالکیت زمین ، جانشینی و فروش در نظر گرفته است.

در اعلامیه حقوق ، حقوق اساسی بشر مردم تونگا پیش بینی شده است. در ابتدا تونگا را به عنوان یک کشور آزاد تاسیس کرد. این برده داری را ممنوع می کند مگر اینکه به عنوان نوعی مجازات برای یک جنایت بزرگ شناخته شود و تونگا را به عنوان پناهگاهی برای کسانی که از برده داری در یک کشور خارجی نجات داده اند ، ایجاد می کند. این قانون برای همه شهروندان تونگا علی رغم طبقه یا قومیت خود قانون برابر برقرار می کند. قانون اساسی آزادی های عبادت ، مطبوعات ، سخنرانی ، دادخواست و اجتماعات را نیز فراهم می کند. این یک روز سبت را در روز یکشنبه تأسیس می کند که در طی آن هیچ فعالیت تجاری یا حرفه ای یا تجاری دنبال نمی شود. این متن نامه Habeas Corpus را برای افراد خود اعمال می کند و حقوق اساسی متهم را از جمله محافظت در برابر خطر مضاعف فراهم می کند. این قانون در ازای حفاظت از جان ، آزادی و دارایی ، مالیات ملی تعیین می کند. این سربازان را برابر قانون مدنی مسئول می داند. این صلاحیت ها را برای انتخاب به عنوان هیئت منصفه تعیین می کند و سن بلوغ برای وراثت عنوان یا سرزمین را تعیین می کند. سرانجام ، بیان می کند که هر خارجی که حداقل 5 سال در تونگا زندگی کرده باشد ، می تواند سوگند وفاداری بخورد و به یک شهروند طبیعی تبدیل شود ، به استثنای حق تقسیم مالیات وراثتی ، از همان حقوق و امتیازات تونگایی های متولد شده طبیعی برخوردار شود.

تونگا یک سلطنت مشروطه است که در آن پادشاه قدرت اجرایی را از طریق کابینه خود اعمال می کند. اختیارات قانونگذاری به مجلس قانونگذاری واگذار شده است. پادشاه می تواند از طریق شورای محرمانه قانونگذاری کند که مجمع در جلسه نیست ، اما چنین احکامی متعاقباً باید توسط مجمع تأیید شود تا قانون شود.

قانون اساسی می تواند توسط مجلس قانونگذار اصلاح شود ، مشروط بر اینکه این امر تاثیری در "قانون آزادی" ، جانشینی سلطنتی ، یا عناوین یا املاک اشراف نداشته باشد. اصلاحات باید سه بار از مجلس قانونگذاری بگذرد و به اتفاق آرا از شورای خصوصی محافظت شود.