Deewan e Ghalib - Mirza Ghalib

غریب (اردو: غالب، هندی: ग़ालिब)، متولد میرزا اسدالله بیگی خان (اردو: مرزاسداللہ بیگ خان، هندی: असदुल्लाह् बेग ख़ान)، 27 دسامبر 1797 - 15 فوریه 1869) [1] برجسته اردو و شاعر فارسی زبان در سالهای گذشته امپراطوری مغول. او نام قلم خود را از غالیب (اردو: غالب، أحالیب به معنای "غالب") و اسد (اردو: اسد، اسد به معنای "شیر") است. افتخار او دابیر الملوک، نجم-ud-داula بود. در طول عمر خود، مغولان توسط انگلیس فرار و جابجا شده و در نهایت پس از شکست شورش هند در سال 1857، حوادثی که او شرح داد، کنار گذاشته شد. [3] مهمتر از همه، او در طول زندگی خود چندین قازان نوشت و از آنجایی که بسیاری از افراد به روشهای مختلف تفسیر و آواز خواندند. قلیب، آخرین شاعر بزرگ عصر مغول، به عنوان یکی از معروف ترین و با نفوذ ترین شاعران اردو به شمار می رود. امروز، غالب، نه تنها در هند و پاکستان، بلکه در میان دایره المعارف هندوستان در سراسر جهان نیز محبوبیت دارد.

میرزا قلیب در کاله ماهال، آگرا در خانواده ای به دنیا آمد که از ترکهای اباب که بعد از سقوط پادشاهان سلجوقی به سمرقند (در مدرن ازبکستان) نقل مکان کرد، متولد شد. پدربزرگ پدرش، میرزا ققن بیگ، یک سلسوق ترک بود که از زمان سمرقند در زمان حکومت احمد شاه (1748-54) به هند سفر کرده بود. [نیازمند منبع] او در لاهور، دهلی و جیپور مشغول به کار بود، زیرزمینی پاشووس (Bulandshahr، UP) و در نهایت در Agra، UP، هند واقع شده است. او چهار پسر و سه دختر داشت. میرزا عبدالله بیگ و میرزا نصرالله بیگ دو فرزندش بودند.

میرزا عبدالله بیگ (پدر گلیب) از ایزات ut-nisa بگوم، قهرمانی قومی، ازدواج کرد و سپس در خانه پدرش زندگی کرد. او ابتدا توسط نواب لاکونو و سپس نزام حیدرآباد، دکان استخدام شد. او در نبرد در سال 1803 در آلار درگذشت و در راجخار (آلوار، راجستان) دفن شد. سپس غالیب کمی بیشتر از 5 سال سن داشت. او توسط عمو میرزا نصرالله بیگی خان نخستوزیر شد.

در سن سیزده سالگی قلیب با عمرو بیگوم، دختر نواب الهی باخ (برادر نواب فرسپور جیرکا) ازدواج کرد. او به زودی به دهلی رفت و همراه با برادر کوچکتر میرزا یوسف که اسکیزوفرنی را در سن جوانی و بعدا در دوران هرج و مرج 1857 در دهلی درگذشت.

طبق سنت مسلمان بالادست، او در سن 13 سالگی ازدواج کرده بود، اما هیچکدام از هفت فرزندش از دوران کودکی زنده نمانده بودند. پس از ازدواج او در دهلی زندانی شد. در یکی از نامه های او، ازدواج او به عنوان زندانی دوم پس از زندان اولیه که زندگی خود را توصیف می کند. این ایده که زندگی یک مبارزه مداوم دردناک است که می تواند تنها زمانی پایان یابد که زندگی خود به پایان رسد، موضوع تکراری در شعر او است. یکی از کت و شلوارهای خود را به طور خلاصه قرار می دهد:

قید حیات و بند غم، اصل میں دونوں ایک ہیں

متی سنی پنهان آدمی غم و اندوه را از دست می دهد؟

Transliteration در هندی

क़ैद-ए-हयात-ओ-बंद-ए-ग़म، अस्ल में दोनों एक हैं

آیا می دانید که می توانید از این برنامه استفاده کنید؟

اصلی Takhallus (قلم نام) اسد بود، از نام او، اسدالله خان کشیده شده است. در بعضی مواقع او در دوران کار شاعرانه او نیز تصمیم گرفت که اسم قلعه غلیب را به کار ببرد (یعنی تمام تسخیر، برتر و عالی ترین). در برخی از نقاط در شعر او، قلیب نیز از قلم اسدالله خان استفاده کرد.

دیوان گلیب

میرزا غالیب

Deewan e Ghalib

شعر قالیب

غالیب شایاری

قالیب

میرزا قالیب شایاری

قازان قالیب

کتابهای میرزا غالیاب

Deewan Ghalib Mirza Ghalib Shayari در هندی

میرزا غالیب شایاری در هندوستان PDF

شعر میرزا قالیب

deewan e ghalib pdf

میرزا قالیب قازان

کتابهای غالیف

غالیب شایاری در هندی

غالیبسر

دیوان و قالیب در هندی

دیان و گلیب

شعر قالیب در اروگوئه

شعر انتخابی غالیب

diwan e ghalib pdf

Deewan e Ghalib در Hindi

میرزا قالیب شایاری در اردو

میرزا قالیب شایاری در کتابهای هندی