Finarte

Finarte در سال 1959 به ابتکار بانکدار میلانی، Gian Marco Manusardi، با هدف کمک به مجموعه داران و اپراتورهای این بخش در خرید و فروش آثار هنری تأسیس شد. Finarte اولین شرکت در جهان است که در زمینه ای که هیچ اعتباری نزد مؤسسات بانکی نداشته است، وام ارائه می دهد. از سال‌های اولیه تأسیس دفتر مرکزی تاریخی میلان در via Broletto، استراتژی خانه حراج مشخص بوده است: تمرکز بر حراج‌های تخصصی، از هنر باستانی تا معاصر، از نقره تا جواهرات، از سکه‌شناسی تا چینی و به تدریج در تمام بخش‌های جمع آوری، در عین حال تلاش برای بین المللی کردن بازار خود (حتی با سرمایه گذاری مشترک با اپراتورها در این بخش). میانگین 15 حراج در سال، این تعداد در دهه 1970 دو برابر شد.

این شرکت با چنان سرعتی در حال رشد است که مردم به فکر ایجاد ساختار مالی و تجاری مناسب‌تر با تحولات بازار هستند. تعداد رویدادها برای هر بخش هنری افزایش یافت و دفاتر جدیدی افتتاح شد: در رم در سال 1972 و در میلان در سال 1981. در سال 1986 سرمایه شرکت از 8 میلیارد لیره در سال 1982 به 42.5 میلیارد لیره افزایش یافت. در سال 1989، Finarte با گردش مالی حدود 150 میلیارد لیر به بالاترین سطح خود رسید. در سال 1993، با افتتاح یک دفتر نمایندگی در لندن، در سراسر کانال فرود آمد.

تاریخ به یاد ماندنی 11 مارس 1997 است: هزارمین حراج در میلان برگزار شد، تنها در 35 سال تاریخ.

دو سال بعد، وب‌سایت www.finarte.it راه‌اندازی شد و توافق‌نامه‌ای با گروه Class Editori برای همکاری در سرویس مبتنی بر پلتفرم MF Trading (سیستم اطلاعات و تراکنش توسعه‌یافته توسط Class Editori) امضا شد. در سال 2000، برای اولین بار، یک کاتالوگ Finarte به طور کامل در اینترنت گنجانده شد و از آن سال خانه حراج میلانی فعالیت فروش آنلاین را در تمام بخش های مجموعه، از جواهرات تا نقاشی، از کتاب تا چاپ، از عتیقه جات آغاز کرد. به هنر مدرن و معاصر در 10 آوریل 2001، رئیس Finarte Casimiro Porro برای سومین بار به اتفاق آرا به عنوان رئیس A.N.C.A، انجمن ملی خانه‌های حراج انتخاب شد.

در طول تاریخ چندین دهه خود، Finarte همه جنبه های مجموعه را پذیرفته است، به طور فزاینده ای نقش خود را به عنوان یک رهبر در سرمایه گذاری هنر افزایش داده و در طول تاریخ خود از همکاری برخی از بزرگترین مورخان هنر، از جمله بریگانتی، تستوری، بهره برده است. زری و داوریو.