Gerarda De Sanctis Bruno

من در Acerra، زادگاه Pulcinella به دنیا آمدم. ایتالیایی و معلم تاریخ در یک دبیرستان، سال‌هاست که برای لذت انجام آن، با اعتقاد به توشه فرهنگی قابل انتقال، که فراتر از زمان و مکان است، «شعرهای گاه به گاه» را به گویش ناپلی می‌نویسم. خیلی به این دلیل که فکر می‌کنم شعر «هنر» بودن، فعالیت روح، همراه با احساس ذهنی است، به هر زبانی که سروده می‌شود، نه در معنا دگرگون می‌شود و نه در اعتبار.